Handdoeken
Sjonge, wat een verdraagzaam volk zijn we toch. Een bedrijf dat geen homovriendelijke teksten op een handdoek wil sjablonen, wordt aangeklaagd wegens discriminatie (RD 3-7). Dezelfde mensen die het hardst roepen gediscrimineerd te worden, doen zelf niet anders. Iemand teksten laten gebruiken waar hij/zij niet achter staat, is een van de ergste vormen van discriminatie.
Een leraar die ontslagen wordt omdat hij niet volgens de regels leeft die hij via een contract zelf ondertekend heeft, zou anders zijn dan de trouwambtenaar die volgens zijn geloofsovertuiging weigert een homohuwelijk te sluiten?Zou zelfreflectie bij alles wat links en homo is niet op zijn plaats zijn?
J. Aleman
Albatros 28
6658 GL Beneden-Leeuwen
Naar aanleiding van het Commentaar in RD 3-7 wil ik een paar opmerkingen maken. Dit omdat vakantie zo noodzakelijk geacht wordt en daarom erg aangeprezen wordt, zelfs met Gods Woord op de achtergrond, mogelijk zelfs op de voorgrond. Als we altijd maar doorgaan, lopen we vast, raken we opgebrand of lopen we leeg, zo wordt geargumenteerd. Dat is natuurlijk niet gering.
Ik wil ook Gods Woord laten spreken, te beginnen met Gen. 3:17-19. Laten we dan dat „zweet” vandaag maar omzetten in „opbranden.” Ik lees niet dat God zegt: Als je te hard gaat zweten, ga je maar een paar weken met vakantie.
De woorden van de Heere Jezus in Mark. 6:31, „Rust een weinig”, zeggen natuurlijk niets over vakantie. Ook hier kan ik niet uit de tekst opmaken dat Hij zegt: „Ga er maar een week of twee, drie tussenuit om uit te rusten.”
We kunnen een dergelijke uitleg onszelf toe-eigenen, maar met de Bijbel in de hand kunnen we de vakantie niet verdedigen.
Mag een mens dan helemaal geen rust hebben? Ja, wel terdege, want God heeft de mens zo geschapen dat dit moet. En we weten dat de mens zelfs naar Zijn beeld en gelijkenis is geschapen, Gen. 1:26-27. Vervolgens lees ik Gen. 2:2-3.
Ten slotte wil ik wijzen op het vierde gebod, dat we iedere week voor horen lezen (ook in de vakantieweken). Het is het langste gebod van de tien. Het werken en het rusten worden duidelijk onder woorden gebracht, maar het woord vakantie kan ik er niet in vinden.
P. Hooikaas
B 121
2975 BK Ottoland
Een gymleraar van het Van Lodensteincollege in Amersfoort wijst een scholiere op haar klimgordel: „Kijk, er staat Mammoet op. Hij kan een mammoet houden, dus ook jou.”
Met afgrijzen heb ik dat artikel (RD 4-7) gelezen en de bijbehorende foto’s be-keken.
Bijna of reeds volwassen jongens en meisjes uit de reformatorische gezindte in korte broeken bij elkaar, met het doopteken op het voorhoofd in actie op zogenaamde outdoordagen. Ze worden gemaand langs een touw over te steken, zonder noodzakelijke bedekkende kleding (die we al dragen om de zonden), zodat er een gerede kans bestaat dat het lichaam beschadigd raakt.
En dan gewaagde toeren uit te halen, vertrouwend op een klimgordel. Inderdaad! Want het vertrouwen op Gods belofte die we ontvangen bij de doop, op Christus’ borgtocht en Zijn onderhouding voor en in dit tijdelijke leven, is met dergelijke spelen onder het mom van ”samenwerkingsoefeningen” totaal niet verenigbaar.
Zoiets is ook niet bestaanbaar met de bede „Geef ons heden ons dagelijks brood” en hetgeen de catechismus ons daarbij leert.
Nog geen veertig jaar geleden werd op menige openbare school gescheiden gym gegeven. En op de roomse middelbare meisjesschool (mms), eveneens in Amersfoort, was het toen ook nog heel gewoon dat meisjes lange gymnastiekjurken droegen, met mouwen tot aan de elleboog en hooggesloten. De gymnastiek was ook gekuist.
Ik hoop van harte dat de organisatoren, ja allen die erin toegestemd hebben en de scholieren die eraan meegedaan hebben, gaan inzien dat dergelijke tijdsbesteding en kledij gewoon niet kunnen.
Vooral omdat het zo afvoert van de tere vreze Gods.
R. Taverne-Koch
G. Sloetlaan 20
8271 TM IJsselmuiden
