„Geen behoefte aan rehabilitatie dr. Bähler”
De Gereformeerde Bond heeft geen behoefte aan een soort eerherstel van dr. Louis A. Bähler, zegt drs. P. J. Vergunst. „We moeten ons afvragen of een hartstochtelijker protest niet nodig was geweest.”
De aanleiding tot de oprichting van de Bond, in 1906, lag ook niet allereerst in de verschijning van de brochure van dr. Bähler, aldus de algemeen secretaris. „Waar het vooral om ging, was dat het synodebestuur de schorsing van deze predikant door de classis ongedaan maakte. Er was dus vooral sprake van een geding met de Hervormde Kerk, dat wil zeggen: met de synodale organisatie daarvan. De oprichters van de Gereformeerde Bond hebben geprotesteerd tegen het feit dat Christus in de kerk niet als Heere werd erkend en aan Zijn Woord niet het hoogste gezag werd gegeven.”Hoe kijkt u aan tegen Poorthuis’ stelling dat Bähler niet altijd recht is gedaan?
„Voor zover mij bekend, heeft de Bond het debat met Bähler nooit gevoerd. Zijn brochure verscheen in 1903. Het is ons altijd om de kerk als geheel gegaan. We kunnen het gedachtegoed van mensen als Bähler niet beter weerleggen dan het Evangelie van de Gekruisigde en Opgestane te blijven belijden en verkondigen. Wie anders dan Christus kan en wil ons van onze zonde verlossen?”
Hier spant het ook altijd weer, zegt Vergunst, verwijzend naar ds. K. Hendrikse die zich profileert als atheïst, mevr. ds. J. H. Veldhuizen die het geloof in reïncarnatie uitdraagt en „de predikant in mijn omgeving die na de moord op Van Gogh met moslims meeleefde door niet de Bijbel maar de Koran te openen. We moeten ons, in plaats van nadenken over rehabilitatie, juist afvragen of een hartstochtelijker protest niet nodig was geweest.”