„Ik kijk naar wat bewoners nodig hebben”

Naam: Anita de Jonge

Leeftijd: 19 jaar

Functie: verzorgende IG

Werkgever: De Riederborgh sinds 2006

„Met mensen omgaan vind ik erg leuk. Daarom koos ik voor de zorg. Ik wilde ook wat doen met mensen op leeftijd, hen helpen bij het ouder worden. Zo kwam ik in De Riederborgh terecht. Het was eerst een leer-werkplek: vier dagen werken en een dag school. Nu werk ik er fulltime.In mijn werk kijk ik naar wat bewoners nodig hebben. Dit houdt in dat ik gesprekken met de ouderen voer, naar hen luister en ze een warm gevoel geef. Ik probeer alles te doen wat ze fijn vinden en maak het hen zo aangenaam mogelijk.

Er heerst een goede sfeer in De Riederborgh. Onderling is er veel collegialiteit, iedereen helpt elkaar. Daardoor voelen de bewoners zich erg op hun gemak. Dat vind ik het mooie van mijn werk hier.

Als de nieuwbouw klaar is, starten we met kleinschalig wonen. Voor een kleine groep bewoners kunnen we dan de thuissituatie creeëren die ze nog kennen van vroeger. We gaan bijvoorbeeld met ze wassen, strijken en koken. In het huidige verzorgingshuis is dat niet goed mogelijk. De kamers zijn oud en klein. Dat is straks voorbij.

Mensen die het werken met ouderen leuk vinden, kan ik De Riederborgh zeker aanraden. Het is een goed verzorgingshuis, de begeleiding is er prima en je kunt er je opleiding doen. Bovendien verhuizen we binnenkort naar een nieuw gebouwd huis, waardoor het werk voor ons een stuk aantrekkelijker wordt.

Voor deze baan moet je bedacht zijn op onregelmatige werktijden. Maar daar staat tegenover dat het werk je veel voldoening geeft. Ook is het aan te raden om een gezellig team op te zoeken waar je een goed gevoel bij hebt.”

Dol op baby’s

Naam: Frosien Ritmeester

Leeftijd: 21 jaar

Functie: kraamverzorgende sinds 3 jaar

Werkgever: RST Zorgverleners

„Ik ben dol op baby’s! Zolang ik me kan herinneren, speelde ik met poppen. Vanaf mijn elfde paste ik al op kleine kindjes. In de buurt waar ik woonde ben ik op die leeftijd een keer op kraambezoek gegaan. De kersverse moeder zei toen: kom nog maar eens langs. Ik mocht het kindje vasthouden en verzorgen. Sindsdien kwam ik daar regelmatig en mocht ik met het baby’tje uit wandelen, het vasthouden en er op passen. Heel gaaf. Het jongetje dat toen geboren werd, is nu elf jaar.

Ik koos voor een brede opleiding in de zorg. Ik liep stage in een verpleeghuis, maar de kraamzorg was wat ik wilde. Het is voor mij een heel dankbaar beroep. Je komt altijd in een ander gezin, meestal bij heel blije mensen. In de acht dagen dat ik daar werk, bouw ik een band met hen op. Je kunt zoveel voor een gezin betekenen.

Een kraamverzorgende geeft ondersteuning aan moeder, vader en kind. De moeder ligt in het begin, vlak na de bevalling, op bed. Dan zorg ik voor het huishouden. Maar in de dagen daarna kan ze langzaamaan steeds meer doen. Het doel van de kraamzorg is uiteindelijk dat de ouders het kindje zelfstandig kunnen verzorgen en dat ze dat ook aandurven. Daar help je bij en je geeft ook adviezen hoe je met de baby om moet gaan. Denk aan borstvoeding en het in bad doen van het kindje.

Het mooie van het beroep vind ik dat je bezig bent met het verzorgen van moeder en kind. Ook is er veel afwisseling en uitdaging in het werk. Bovendien word je deel van het gezin. Je deelt iets speciaals, namelijk het wonder van de geboorte van een kind. Het is zo mooi, dat nieuwe leven!”

„Met heel je hart en al je liefde”

Naam: Esther Oosterwijk

Leeftijd: 24 jaar

Functie: verpleegkundige op afdeling Dagbehandeling Kort Verblijf

Werkgever: Ikazia Ziekenhuis Rotterdam

Sinds: 7 jaar

„Het geeft me een kick om mensen gerust te kunnen stellen rondom een operatie, in korte tijd de juiste dingen te doen. Dat is een van de redenen dat ik voor dit beroep heb gekozen. Bovendien werk ik graag met de kinderen die ook op de Dagbehandeling komen. Eigenlijk vind ik alles aan deze afdeling leuk.

Op de afdeling komen alle specialisaties bij elkaar die er maar denkbaar zijn in het ziekenhuis. Als verpleegkundige heb ik te maken met veel verschillende patiënten en ingrepen. Mijn aandachtsgebieden zijn mensen met liesbreuken en spataderen. Naast het verzorgen van de zieken neem ik ook patiënten op of ontsla ik ze uit het ziekenhuis. Bovendien leid ik het hele informatieproces in goede banen.

Mijn patiënten benader ik altijd zo vriendelijk mogelijk. Zij vinden mij dan ook vaak een vrolijke verpleegster. Ik vind dat je dit vak met heel je hart en al je liefde moet doen. Daarom probeer ik altijd zo helder, duidelijk en correct mogelijk te zijn. Dat is prettig voor de patiënt, want die weet dan waar hij aan toe is. Het kan best een zware baan zijn, want het belang van de patiënt staat altijd voorop. Toch is werken als verpleegkundige hartstikke leuk.

Jong en oud komt op onze afdeling. We willen zo goed mogelijke zorg bieden, aan hen en ook aan familieleden. Ouders kunnen bijvoorbeeld behoorlijk in spanning zitten als hun kind geopereerd moet worden. Ik begeleid ze dan samen met een kinderverpleegkundige, bijvoorbeeld door voorlichting te geven. Dan leg ik uit hoe een kapje werkt en wat je wel en niet mag drinken voor een operatie. De ’Smiley’ hebben we inmiddels binnen gehaald. Die geeft aan dat onze afdeling voldoet aan de kwaliteitseisen van de Vereniging Kind en Ziekenhuis. Verder let ik erop hoe het gaat met de patiënt en geef ik onder andere pijnstillers. Ook ben ik veel bezig met het geruststellen van patiënten en het onderhouden van contacten met familie. Soms voel ik me net een maatschappelijk werkster!

Soms is het wel erg pittig. Je draagt veel verantwoordelijkheid en het kan erg intensief zijn. Dan moet je prioriteiten stellen terwijl je onder hoge druk staat. Bovendien moet je sterk in je schoenen staan, want patiënten worden steeds mondiger. Maar je krijgt veel terug. Dat merk ik onder andere in de belrondes die we houden. Daarmee besteden we aandacht aan de patiënt en die stelt dat zeer op prijs. We leveren wat dat betreft goede kwaliteit van zorg. Bovendien vind ik het erg leuk om zelfkennis op te doen en is het contact met patiënten erg leerzaam.” „Ik wil me graag verder specialiseren in het vak. Mijn voelsprieten als het ware uitleggen. Daarom ben ik ook met hbo-v begonnen. Als schoolopdracht ga ik deze zomer een procesbeschrijving maken voor de Dagbehandeling / Kort verblijf. Daarmee kunnen we de kwaliteit van de zorg nog meer verbeteren.”

„Ik ben de enige die bij mensen thuis komt”

Naam: Rieneke van de Pol

Leeftijd: 49

Functie: verpleegkundige in de wijk

Werkgever: Agathos Thuiszorg

Sinds: 2 maanden

„Werken in de thuiszorg is boeiend, want je komt achter deuren die anders gesloten blijven. Ik werk sinds kort in de stad en dan ontmoet je veel verschillende mensen, waaronder ook moslims. Daardoor kijk je verder dan je eigen wereldje en dat vind ik interessant.

In de thuiszorg kom ik veel eenzame mensen tegen. Soms ben ik de enige die langskomt. Een belangrijk onderdeel van de zorg is in gesprek gaan met de patiënt.

Het werk in de thuiszorg geeft veel afwisseling. Je werkt bij iedereen weer anders. Zelfs het begeleiden van een patiënt bij een douchebeurt is niet twee keer hetzelfde. Ondanks het feit dat ik zelfstandig op pad ga, werk ik toch in een team. Samen met collega’s probeer ik goede zorg te geven.

Natuurlijk kom je ook voor lastige situaties te staan. Je werkt bij mensen thuis, waardoor zij zelf ook een grote inbreng hebben. Heeft iemand een grote wond, dan zou je die - om de genezing goed te laten verlopen - iedere dag moeten behandelen. Maar wat doe je als die man of vrouw driemaal per week meer dan genoeg vindt? Meestal probeer je dan een compromis te sluiten, om er toch het optimale uit te halen.Zorg geven aan mensen in de terminale fase is altijd heel bijzonder en intensief. Ik vind dat we bij Agathos in zulke situaties meer doen dan gemiddeld, met veel tijd, aandacht en respect.

Ik verbaas me soms over wat er aan verpleegtechnische handelingen mogelijk is. En dat doe je allemaal bij mensen thuis. Echt geweldig.

„Niet alleen een kwestie van liefdoen tegen mensen”

Naam: Greet Jongman-de Vries
Leeftijd: 55 jaar
Functie: Toegangsmedewerker
Werkgever: SGJ Christelijke Jeugdzorg
Sinds: 1991

“Ik ben degene die, na de telefonische aanmelding het eerste face-to-face contact heeft met mensen die hulp zoeken. Ik analyseer de hulpvraag: wat is er aan de hand en wie heeft er eigenlijk hulp nodig? Het kind, of de ouders? Als ik de ‘diagnose’ heb vastgesteld, formuleer ik het hulpaanbod en stel ik in het Multi Disciplinair Overleg (het overleg met de teammanager, de hulpverlener en een gedragswetenschapper) de indicatie.”

“Mensen help ik graag door ze een zetje in de rug te geven… Ik vind het een uitdaging om hen inzicht te geven in het gedrag van het kind en hun handelen daarop. Het is mooi om het kwartje te zien vallen. Het gedrag kan daardoor veranderen. Heel dat proces is boeiend om mee te maken.”

“In mijn werk probeer ik ouders en kinderen te helpen. De ouders bijvoorbeeld om hun kind tot zijn of haar recht te laten komen. De visie op de mens vind ik daarbij erg belangrijk. God heeft gekozen voor de mens om Hem groot te maken. Ook mensen die in de opvoeding veel blokkades en belemmeringen tegenkomen. Het is fijn als je zulke problemen kunt helpen oplossen. Al lukt dat niet altijd.”

"Het vormend bezig zijn vind ik een boeiend onderdeel van mijn werk. Ik ben ooit begonnen als stagiair groepsleidster en toen werkte ik met 12- tot 18-jarige jongeren. Die waren heel erg naar buiten gericht in hun gedrag. Ze richtten bijvoorbeeld vernielingen aan of gebruikten drugs. Zulke jongeren moet je inzicht geven in wat ze doen. Hen helpen bij het maken van keuzes. Dat is moeilijk, want kinderen zijn heel verschillend. Alle kinderen hebben regels nodig om goed te functioneren en staan voor de taak om de eigen identiteit te ontwikkelen.

Hulpverlenen is niet alleen liefdoen tegen mensen, soms moet je ook confronteren. Bijvoorbeeld als je ziet dat ouders hun kinderen belemmeren in het ontwikkelen van een eigen identiteit. Voor ouders kan bepaald gedrag van hun kind onacceptabel zijn, waardoor ze hun kind op een bepaalde manier behandelen. Dan moet ik mensen laten zien dat hun aanpak niet effectief is. Dat ‘spiegelen’ van het gedrag is belangrijk."

“Naast mijn baan bij de SGJ werk ik ook als docente Sociale Studies op de Christelijke Hogeschool Ede. Daar kan ik theorie toelichten met wat ik in de praktijk tegenkom. Die combinatie is voor mij heel mooi, want ik geef ook graag mijn kennis door aan de nieuwe generatie. Zij moeten het werk straks overnemen.”