De presentatie had plaats in het Tulip Inn Media Park in Hilversum, in het bijzijn van de meeste van de dertien „kerkelijke leiders” die in het boek aan het woord komen. Op persoonlijke titel waren onder anderen aanwezig dr. J. Douma (GKV), ds. J. H. Eschbach (PKN), ds. A. Haasnoot (PKN), bisschop G. J. de Korte (RKK), dr. W. J. Ouweneel, dr. A. J. Plaisier (PKN) en P. Sleebos (VPE). Dr. W. van Vlastuin (HHK), die in het boek eveneens wordt geïnterviewd, was niet aanwezig. En dat had een reden, laat hij desgevraagd weten (zie kader hieronder).In het manifest belijden de ondertekenaars –onder wie dr. Van Vlastuin– hun schuld aan het feit dat de christelijke kerk geen eenheid is en zeggen ze toe elkaar de broeder- en zusterhand te reiken. Het manifest stelt onder andere: „Wij belijden schuld tegenover God en elkaar. Als volgelingen van Jezus zijn we aan elkaar gegeven. We kunnen elkaar niet missen. We willen een verbond sluiten door elkaar de broeder- en zusterhand te reiken. Wij kiezen ervoor het geloof met elkaar te delen, elkaar te bemoedigen en elkaar te stimuleren.”

Het manifest is mede ontstaan als reactie op de rede die de toenmalige scriba van de Protestantse Kerk, dr. B. Plaisier, in 2007 hield ter gelegenheid van het eeuwfeest van de pinksterbeweging in Nederland. Dr. Plaisier bood bij die gelegenheid de excuses van de Protestantse Kerk aan. Peter Sleebos, voorzitter van het landelijk Platform van de Pinkster- en Volle Evangeliegemeenten, zei later dat die toespraak voor hem verpletterend was.

Dr. A. J. Plaisier, de huidige scriba, vindt eenheid meer dan samenwerken, zei hij donderdag tijdens de persconferentie. „Samenwerken is een zaak van burgerlijk fatsoen. Eenheid is meer. We kunnen niet om eenheid heen, anders blijft het bij burgerpraatjes.” Hij hoopt met name op de jonge generatie christenen die niet zo belast is met het kerkbesef en meer onbevangenheid zou tonen. Ook hoopt hij op steun van de migrantenkerken.

Bisschop De Korte van het bisdom Groningen-Leeuwarden, zei dat hij weliswaar op persoonlijke titel aanwezig was en daarom niet namens de bisschoppenconferentie iets kon zeggen, maar: ”Ik zit hier ook als bisschop”. Hij zei dat een volgende bijeenkomst in de Domkerk te Utrecht voor hem een goede optie zou zijn.

Wilkin van de Kamp, redacteur van het gepresenteerde boek, deelde mee dat de volgende stap is dat meer christelijke leiders bij elkaar komen, waarna, mogelijk in 2010, een ”nationale dag van verootmoediging en viering”, een „Christusdag”, gehouden kan worden.

Frank Pot van de stuurgroep denkt hierbij aan een bijeenkomst op bijvoorbeeld het Malieveld in Den Haag. „Het zou mooi zijn een gezamenlijk gebeuren te hebben op een openbare locatie, zodat iedereen kan weten dat christenen in Nederland gezamenlijke dingen doen.”

HILVERSUM – Het manifest voor eenheid is mede ondertekend door dr. W. van Vlastuin. „Ik wist hier niets van.”

De predikant verleende wel zijn medewerking aan de interviewbundel.

„Enige maanden terug werd ik gevraagd om een interview te geven over de christenheid in ons land en haar toekomst. Ik heb daar spontaan ‘ja’ op gezegd, vooral vanuit het motief dat we bereid moeten zijn tot verantwoording. Toen het interview zou beginnen, bleek dat er een manifest voor de bundel werd geschreven o.a. door dr. Plaisier, de scriba van de PKN. Toen heb ik een voorbehoud gemaakt. Ik vond het niet geloofwaardig om mee te werken aan een manifest voor eenheid van een representant van de PKN, terwijl juist door het fenomeen PKN de eenheid met de voorgeslachten en al de kerken van gereformeerde signatuur is gebroken, om het niet te hebben over hersteld hervormden die verweesd zijn achtergebleven. Toen bleek dat ik deze dingen uit kon spreken, was deze verhindering voor mij van de baan.

Toen ik onlangs vroeg om de tekst van het manifest bleek dat mijn naam eronder was afgedrukt. Daar wist ik niets van. Naar mijn besef ging het om een woord vooraf in het boek dat de opstellers op persoonlijke titel schreven. In het manifest wordt gesproken over het sluiten van een verbond, terwijl ik niet eens de inhoud van de tekst van de andere scribenten kende. Voordat ik een verbond sluit met protestanten, evangelischen of rooms-katholieken moet er eerst een inhoudelijk gesprek plaatsvinden, omdat het christen-zijn niet losstaat van de geloofsinhoud. Ik heb aan alle scribenten en de redactie laten weten dat mijn naam niet op deze manier onder het manifest kan staan. Ook vanuit de kring van de scribenten vernam ik dat de dingen anders gingen dan was aangegeven. Bovendien bleek dat er een persbericht was uitgegaan waarin werd gesproken over een dag van verootmoediging. Daar wist ik evenmin iets van.

Toen ik daarop ik contact zocht met de redactie om mijn naam onder het manifest te verwijderen, bleek dat dit bij de drukker niet meer ongedaan kon worden gemaakt. Wilkin vd Kamp heeft als redacteur zijn excuses aan mij aangeboden over het gebrek aan communicatie. Omdat ik uitga van de integriteit van de redactie heb ik deze excuses aanvaard. In het persoonlijke vlak zijn de dingen uitgesproken, de zaak van het manifest blijft liggen.

Kortom, ik ben bereid om mij te verantwoorden over het christendom in ons land. Daarom heb ik meegewerkt aan het interview. Voor een manifest van een verbond moet er eerst grondig over de inhoud van het geloof worden doorgesproken."

Wilkin van de Kamp van de stuurgroep “Wij kiezen voor eenheid” zegt desgevraagd dat in het verspreidde persbericht abusievelijk stond dat het manifest „ondertekend” zou worden. „Dat veroorzaakte de onrust. We zouden het wel mooi vinden, maar we ondervonden dat het gevoelig lag.”

Van de Kamp zegt te begrijpen dat dr. Van Vlastuin zijn naam niet onder het manifest wil hebben, „gezien het feit dat er in de afgelopen nauwelijks contact is geweest tussen de Protestantse Kerk in Nederland en de Hersteld Hervormde Kerk. In zijn bevinding staat de praktijk in contrast met het manifest.” Daaruit verklaart Van de Kamp ook de afwezigheid van dr. Van Vlastuin gisteren in Hilversum.