Ds. Inya stapte ongeveer twintig jaar geleden de zendingspost van de Gereformeerde Gemeenten in Nigeria binnen. Hij kwam uit het deltagebied van de Niger. Hij studeerde theologie aan het Nigerian Reformed College en Theological College of Northern Nigeria en is nu predikant van de Presbyterian Church of Nigeria. Daar had hij de leiding van het zendingswerk in het moslimgebied van Noord-Nigeria. Ds. Inya heeft in 2007 en 2008 in de Verenigde Staten een bijbelvertaal- en alfabetiseringsopleiding gevolgd.Hij is nu bezig de taal van de ongeveer 30.000 geïsoleerd levende mensen van het Ereivolk uit de delta op papier te zetten. Doel is deze mensen te leren lezen en schrijven, om zo het Evangelie te kunnen brengen. „Het gaat om een zeer gemarginaliseerde groep, sociaal en economisch, dat verspreid leeft over een zeventiental dorpen. De mensen behoren tot de armsten van Nigeria. De regering heeft weinig aandacht voor deze groep, omdat hij in een geografisch moeilijk bereikbaar gebied woont. Hij zit in de jungle ingeklemd tussen drie verschillende staten in het Zuidoosten van Nigeria.”

Zelfrespect
Ds. Inya wil het volk zijn zelfrespect teruggeven. „Het verkeert in een toestand van apathie. De Erei waren vanouds goede boeren, maar missen de kennis om vooruit te komen en uit hun armoede te raken. Er is geen goed onderwijs. Jongeren trouwen op zeer jonge leeftijd, zodat zij geen opleiding volgen. Hun taal wordt gezien als een achterlijke taal. Het in kaart brengen van hun taal en de vertaling van de Bijbel in hun moedertaal zijn belangrijke middelen om hun zelfrespect terug te geven.”

Ds. Inya wil zending holistisch benaderen, zegt hij. Het project voorziet in het aanleren van economische vaardigheden zoals typen, computergebruik en kennis van de Engelse taal. „Het gaat in de zending niet alleen om de ziel, maar ook om het lichaam. Daarom koppelen we taalontwikkeling aan economische ontwikkeling en willen we inspelen op economische en sociale behoeften. Met name onder het Ereivolk is er geen goede gezondheidszorg en sterven mensen aan de meest gewone ziektes.”

Van het Ereivolk is 90 procent animistisch, slechts 10 procent christelijk. Van de laatste groep heeft echter slechts 10 procent een Bijbel, en dan nog alleen maar in het Engels. Hoewel Engels officieel de eerste taal van Nigeria is, kunnen slechts weinigen het lezen, omdat de bevolking zich doorgaans in een van de drie officiële inheemse talen uitdrukt. „Het gevolg is dat de christenen onder het Ereivolk geen vast geloof krijgen aangereikt. Er zijn geen inheemse predikanten. De predikanten van buitenaf die er voorgaan lezen uit de Engelse Bijbel, en de vertaler die deze taal niet beheerst vertaalt soms het tegenovergestelde van wat er staat. Je kunt je voorstellen wat voor verwarrende situatie dat geeft. De kerk verstaat niet wat ze gelooft, hoewel ze zeventig jaar oud is!”

Ds. Inya schreef een woordenboek van de Ereitaal en bracht het alfabet in kaart. Hij is nu op zoek naar partners, om het Ereivolk aan een complete Bijbel te helpen. Inmiddels is het evangelie van Lukas vertaald en er wordt gewerkt aan een uitgave van verschillende verhalen en liederen in de Ereitaal.

Ds. Inya ziet zichzelf als pionier, met als doel dat een team zijn ideeën verder uitwerkt. Het project draagt de naam ”onone”, het Ereiwoord voor genade (de website heet onone-foundation.com). Ds. Inya: „Een naam met een bijzondere betekenis. Mijn moeder heette Grace. Zij bracht mij als een baby op de wereld onder het Ereivolk, nu mag ik als volwassene dit volk dienen. Het Ereivolk zelf ziet dit project als een genadige daad, het gloren van een nieuwe toekomst.”

Islam
Een van de gevaren die Nigeria en ook het Ereivolk bedreigen, is de islam. „Ongeveer 15 kilometer van Ereigebied is een islamitische school gevestigd met steun uit Medina en Mekka. Deze biedt kinderen gratis onderwijs. Voor de kinderen uit het Ereigebied is dit een bedreiging. Christenen zijn er immers erg arm en vatbaar voor de verleiding van gratis onderwijs. Er speelt zich in Nigeria een geestelijke strijd af. Als we hier niet het Koninkrijk van God helpen oprichten, vestigt de satan zijn koninkrijk hier.”

Ds. Inya typeert de huidige verhoudingen tussen christenen en moslims in Nigeria als „rustig.” „In het verleden zijn soms plotseling heftige conflicten ontstaan, maar die gingen meestal over niet-religieuze onderwerpen, zoals ruzies over land. Politieke leiders buitten dat politiek uit, maar het had niets met religie te maken. Het christendom groeit echter sneller dan de islam, omdat moslims zien dat de ingevoerde sharia in sommige Nigeriaanse staten ten koste gaat van de allerarmsten.”

Nigeria staat in de wereld bekend als een land van geweld. Ds. Inya nuanceert dit. „Het land is vriendelijk en de mensen zijn aardig. Maar het probleem is dat armoede en honger de grote oorzaak zijn van criminaliteit. De armen worden armer en de rijken rijker. Daarom ligt hier ook de taak van de kerk om te laten zien dat de zending iets is dat het hele leven aangaat.”