Geachte heer Plasterk
Stel dat u op 4 juni gestemd hebt. Hoewel die kans statistisch gezien erg klein is, maak ik me sterk dat u de gang naar de stembus inderdaad gemaakt hebt. Uiteraard is het geheel aan u welk vakje u rood maakt in het stemhokje. Stemmen is een privéaangelegenheid in Nederland. Daarover hoeft u aan mij geen verantwoording af te leggen. Toch neem ik de vrijheid om te veronderstellen dat u op de PvdA gestemd hebt.
Maar stel nu dat die veronderstelling niet juist is en dat u op de PVV van Wilders gestemd hebt. Die kans is nog kleiner – slechts 17 procent van de Nederlanders deed dat. Maar het zou kunnen, nietwaar? En stel dat uw stemgedrag vervolgens in de openbaarheid gebracht zou worden, wat zou het effect dan zijn? Hoe zou de pers reageren? En de politiek? Zou u aan kunnen blijven als minister? Zou de Partij van de Arbeid u handhaven als lid?Discriminatie
Ik ben geneigd de laatste vragen positief te beantwoorden. Het kan toch niet zo zijn in het geëmancipeerde Nederland dat u vanwege het enkele feit dat u op de PVV gestemd hebt, geroyeerd zou worden als lid van de PvdA? De PvdA is immers een moderne club, die openstaat voor allerlei meningen en wars is van welke vorm van discriminatie dan ook. Wat je ook denkt, wie je ook bent, je bent er welkom.
En zo hoort het ook. Want anders krijg je met de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) aan de stok. Word je aangeklaagd vanwege discriminatie. Omdat je een onterecht onderscheid maakt.
Kom op zeg, je kunt toch een prima PvdA-minister zijn, ook al stem je op de PVV? En je kunt toch op een fantastische wijze de beginselen van de partij in leer en leven uitdragen, ook al gaat je stem naar een ander? Het gaat immers slechts om het enkele feit? Iedereen weet dat u geen PVV’er bent, ook al zou u een keer op Wilders stemmen! De PvdA heeft zo’n complex van eigen denkbeelden, dat het enkele feit van je stemgedrag daarbij nauwelijks een duit in het zakje doet.
Gelooft u werkelijk dat het zo zou gaan? Ik zal u gauw uit de droom helpen. U krijgt de hele Nederlandse pers over u heen. En vervolgens uw partijbestuur. U wordt gesommeerd om een keus te maken. Helderheid te verschaffen. Excuses aan te bieden. En zo nodig uw lidmaatschap op te vragen, uw ministerschap neer te leggen. Alleen maar vanwege het enkele feit van een uitgebrachte stem.
Vervolgens gaat u naar de CGB. Ik veronderstel dat u daar geen gelijk zult krijgen. Dat deze club van wijze mannen en vrouwen zal besluiten dat er in dit geval geen sprake is van discriminatie. Want uw stemgedrag zegt iets over wie u bent, over hoe u staat ten opzichte van de beginselen van uw eigen partij. U hebt getoond niet loyaal te zijn aan uw eigen club. Dan kunt u de beginselen van die partij niet uitdragen. Namens haar geen verantwoordelijkheid dragen. Dat kan een kind begrijpen, toch?
Waarom begrijpt een minister van homo-emancipatiezaken dan niet dat het enkele feit dat iemand samenwoont met een ander van hetzelfde geslacht veel te zeggen heeft over de levensovertuiging van zo iemand?
Christenen zijn op grond van de Bijbel overtuigd van het feit dat het een zonde voor God is als mensen van hetzelfde geslacht met elkaar samenleven. Ze veroordelen die mensen niet, maar wel hun gedrag. Ze weren ze niet uit hun kerkdiensten en samenkomsten, maar ze zien ze niet als dragers van hun gedachtegoed. Daarom zijn ze van mening dat ze geen verantwoordelijkheid kunnen dragen daar waar de levensovertuiging overgedragen of uitgedragen wordt. Zo is het ten principale onmogelijk om ze te belasten met de opvoeding van en het onderwijs aan hun kinderen.
Integer
Want onderwijs is cultuuroverdracht. De waarden en normen van de groep, de levensbeschouwing, worden overgedragen. Het gaat daarbij niet om een stel gedragsregels dat aangeleerd moet worden. Vanuit de overtuiging dat de Bijbel het Woord van God is, wordt aan jongeren voorgeleefd hoe een leven met de Heere eruitziet.
Docenten zijn identificatiefiguren. Mensen aan wie je kunt zien wat hen beweegt en waar ze voor staan. Het enkele feit dat zo iemand homoseksuele gevoelens heeft, hoeft daar niet aan af te doen. Hij of zij kan juist aan de jongeren laten zien dat je gedrag bepaald wordt door een hogere norm en niet door je gevoelens. Dat zal respect afdwingen. Zodra de homofiele gevoelens echter gepraktiseerd worden, ligt het anders. De eigen gevoelens, die in strijd zijn met de Bijbelse boodschap, worden tot norm gemaakt. Daarmee verwordt de Bijbel tot een boek waar je naar eigen inzicht uit kunt putten en is het geheel van een consistente levensovertuiging doorbroken.
Minister Plasterk, ik denk niet echt dat u op de PVV gestemd hebt. Want ik veronderstel dat u integer bent. Mag ik u dan wederkerig ook vragen de integriteit van Bijbelgetrouwe christenen te respecteren?
Reageren aan scribent? welbeschouwd@refdag.nl.