Officier van justitie M. Overmeer eiste daarvoor een gevangenisstraf van vijf maanden tegen hem.Rond die tijd zat S. voor een eerdere mishandeling van de vriendin in voorarrest en werd geschorst met de voorwaarde dat hij geen contact zou hebben met de aan alcohol verslaafde dame. Dat duurde niet lang, want binnen de kortste keren kroop het stel weer bij elkaar en gingen ze ook weer gezamenlijk de kroeg in.

Op de bewuste avond van die 28ste maart was de vrouw weer aardig dronken en gaf zij zonder aanleiding haar vriend een klap. Deze draaide zich om en sloeg haar hard terug. Toen de politie aan de deur kwam, aanbelde en via een inmiddels ingetrapte ruit binnentrad, stond S. met de vriendin op de trap en maakte hij met een mes stekende bewegingen richting vriendin.

De officier liet het gejammer van „ik hou van haar, het was een onmogelijke liefde en ik wilde gelukkig met haar worden maar ze drinkt zoveel” voor wat het was en hield hem voor dat S. maar eens wat meer naar zichzelf moest kijken in plaats van overal zijn vriendin de schuld van geven.

Bovendien nam ze het hem bijzonder kwalijk dat hij het contactverbod aan zijn laars had gelapt. Raadsman W. Aerts stelde dat waar er twee kijven er ook twee schuld hebben en vroeg de rechtbank zijn cliënt te veroordelen tot een celstraf gelijk aan het voorarrest.

Uitspraak 1 juli.