Van den Bosch was van 1974 tot 1993 presentator van de jongerendag. „We begonnen in de Martinihal in Groningen”, zo herinnert hij zich. „De EO was aanvankelijk niet zo blij met de jongerendag omdat deze wellicht ten koste zouden gaan van de familiedagen. Ik heb toen gezegd dat er een tijd komt dat jongeren een eigen cultuur krijgen, hoewel de kerk zich daarvan niet bewust was”, zei Van den Bosch desgevraagd tijdens de EO-Jongerendag.Het aantal bezoekers groeide met het jaar; in het vijfde jaar werd de Irenehal in Utrecht betrokken. Later volgden bijeenkomsten in Amsterdam en Arnhem. Van den Bosch vindt dat de boodschap al die jaren door dezelfde is gebleven. „Goed, de harde muziek is aan mij niet besteed, maar dat heeft wellicht met mijn leeftijd te maken. Jongeren beleven hun geloof in hun eigen taal en cultuur. De eerste keren zongen we onberijmde psalmen. Er was een koor dat door een orgel begeleid werd. Als Henk Binnendijk sprak, moest het helemaal stil zijn voordat hij begon.”

Van den Bosch ontmoet nog steeds personen die zeggen dat zij door de boodschap van een van de jongerendagen „diep zijn geraakt.” „Toen ik begon bij de EO-Jongerendag was het ook een tijd van secularisatie en kerkverlating en dacht men dat kerk en christendom zouden ophouden te bestaan. Het mooie is dat jongeren hier merken dat ze niet alleen zijn.”

De jongerendagen met hun harde muziek en massale sfeer staan wel haaks op wat de meeste jongeren in hun thuisgemeente meekrijgen.

„Ach, er is altijd onvrede over de jongerendagen geweest. Dat is vaak de reactie van predikanten die de dag erop moeten opboksen tegen de EO. Het raakt mij dat hier ruim 30.000 jongeren zijn. Het zijn nu vooral jonge tieners die op zoek zijn naar hun eigen identiteit. Vergeet ook niet dat het grootste deel afkomstig is uit de gereformeerde gezindte.”