Dat blijkt uit een onderzoek dat minister Rouvoet voor Jeugd en Gezin heeft laten uitvoeren naar de zorg die jongeren kunnen krijgen. Deze blijkt het best toegesneden op jongens en meisjes die maar één vorm van zorg nodig hebben (75 procent) of die een vaste combinatie van uiteenlopende hulp gebruiken. Maar een op de tien jongeren in de zorg krijgt niet de hulp die nodig is, omdat ze vaak overstappen van de ene zorgverlener op de andere.Daar komt nog eens bij dat de toegang tot de zorg nogal ingewikkeld geregeld is. Jongeren kunnen daarvoor terecht bij het Bureau Jeugdzorg, de huisarts of de instelling die vaststelt welke AWBZ–hulp er nodig is. Mensen met meerdere problemen lopen dan het gevaar van kastje naar de muur te worden gestuurd.

CNV–voorzitter Paas adviseerde deze week om de jeugd-GGZ, zorg voor licht verstandelijk gehandicapten en jeugdhulpverlening via een arts toegankelijk te maken. Rouvoet wil de gemeente de touwtjes in handen geven. Onder regie van de gemeente moeten alle instanties af gaan spreken hoe ze samenwerken. Dreigt een jongere toch tussen wal en schip te vallen, dan kan de burgemeester een instantie aanwijzen die moet zorgen dat het goed komt.

De Centra voor Jeugd en gezin die er in alle gemeenten moeten komen, kunnen in de ogen van Rouvoet ook twee andere problemen te lijf gaan die de onderzoekers aan het licht brachten. Het ontbreekt nu nog aan lichte hulp voor jongeren met beginnende problemen. Daardoor krijgen ze pas zorg als ze er inmiddels slechter aan toe zijn. Bij een Centrum voor Jeugd en gezin zouden de klanten gemakkelijker binnenwandelen als hun problemen de kop opsteken. De centra zouden ook beter in staat zijn nazorg te regelen.