„Stap voor stap wordt een seculier gelijkheidsdenken door middel van het recht aan de samenleving opgelegd. De totalitaire gelijkheidsstaat komt dichterbij. We moeten in dat verband het woord seculier onderstrepen. Er is ook een bijbels gelijkheidsbeginsel, dat teruggaat op de schepping van elk mens naar Gods beeld (Gen. 1:26). Christenen strijden terecht tegen rassendiscriminatie en antisemitisme. Ook voor de gelijke behandeling van burgers door overheden zijn belangrijke bijbelse aanknopingspunten te vinden (zie bijvoorbeeld Deut. 1:17). Het wordt anders wanneer een seculier gelijkheidsbeginsel dwingend wordt opgelegd aan allerlei particuliere maatschappelijke verbanden. Het is met name problematisch wanneer via deze weg een specifieke liberale visie op de seksuele moraal wordt afgedwongen. Plotseling wordt bepaald dat het praktiseren van andere, met name godsdienstige opvattingen over seksuele moraal –die overigens eeuwenlang universeel werden aanvaard– neerkomt op discriminatie. Dit gebeurt al op grote schaal in de moderne nationale en internationale gelijkheidswetgeving. Slechts met moeite is via uitzonderingsbepalingen nog iets van vrijheid op deze punten te realiseren, al worden die voorzieningen steeds meer uitgehold. Het is kenmerkend voor een totalitaire staat dat deze geen grenzen van zijn eigen bevoegdheid aanvaardt. De tot dusverre uitgezonderde kerken moeten er blijkbaar volgens de gelijkheidslobby nu ook aan geloven.”Kerkblad v/h Noorden

Op 31 december 2009 wordt de christelijke gereformeerde kerk (cgk) te Lutjegast opgeheven, zo meldde de kerkenraad van de gemeente in het pinksternummer van het CGK-Kerkblad voor het Noorden. In het nummer van deze week wijdt ds. D. Visser uit Broeksterwoude er een commentaar aan.

„Op 31 december 2009 wordt de gemeente van Lutjegast opgeheven. Dat meldde de kerkenraad van Lutjegast in het pinksternummer van dit kerkblad. Pinksteren en opheffing van een gemeente passen niet bij elkaar. Toch is het in Lutjegast bittere werkelijkheid. Want de gemeente werd alleen maar kleiner, tot er dit jaar nog maar drieëntwintig leden over waren. Toen, na het overlijden van ouderling Veenstra, niemand zich geroepen voelde om kerkenraadslid te worden, gebeurde wat al lang voorzien was. Voor de kerkenraad bleef er geen andere mogelijkheid over dan het besluit tot opheffing.

Bij dit bericht kwam een goede herinnering bij me boven aan zondag 18 september 1977. Toen leidde ik voor het eerst de kerkdiensten in Lutjegast in het goed gevulde kerkje. Wat een verschil in bezetting met de laatste dienst die ik er leidde op 25 februari 2007. Daarna is de krimp van het ledental doorgegaan. Een gevoel van weemoed overviel me bij het bericht van de opheffing van deze gemeente. Dit leidde me tot gedachten aan andere gemeenten waarin ik in het verleden vaak voorging, maar die ook al lang of recent zijn opgeheven. Ik noem: Amsterdam-West, Wormermeer en Heerenveen. Eveneens is besloten Rotterdam-West op te heffen.

Andere gemeenten hebben van de nood een deugd gemaakt. Zij maken op de een of andere manier een doorstart als zendingsgemeente, zoals Rotterdam-Charlois, Amsterdam en Zaandam. Ook in Hillegom zijn er plannen in die richting.

Is dat de richting die de CGK moeten inslaan? Kan daarbij de gereformeerde identiteit worden bewaard? Moet dat? Zo ja, in hoever­-re? Wat kunnen we missen zonder dat er schade wordt aangebracht aan het gemeente van Christus zijn? Is evangelische beïnvloeding (wat niet hetzelfde is als invloed van het evangelie) een verrijking of een verschraling? Het is in elk geval een verandering. Is die verandering noodzakelijk om de terugloop van leden en de opheffing van gemeenten te stoppen?”