Waar zijn toch die rechte werkzaamheden, met een bijzondere toepassing op zichzelf, dat zij zullen sterven en in het oordeel zullen komen en dat ze na hun dood in een eeuwig onveranderlijke staat zullen gesteld worden? Zo dit niet waarlijk geloofd wordt, is onze prediking ijdel en ijdel is uw geloof. Want schoon zij allen met de mond belijden dat zij geloven dat zij zullen sterven, in de aard der zaak komt het erop neer dat zij leven alsof zij hier altijd zouden blijven. Dit is een wortelkwaad dat veel zielen tot het verderf voert. De meeste mensen zijn gelijk als in de dagen van Noach, waarvan gezegd wordt dat zij waren etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende. Zij lieten de ene dag komen en de andere dag gaan totdat de dood kwam en hen verraste eer zij eraan gedacht hadden.De gedachte aan de dood en over het oordeel zou gal en alsem in hun leven brengen. Er is ook een grove misvatting over de rechte wijze van sterven. Zij menen dat het sterven in de Heere heel wat anders is, dan het inderdaad is. Want gelijk de mensen alle andere plichten verkeerd begrijpen, doen zij het deze ook.

Jacobus Durham, predikant te Glasgow, (”De zaligheid der doden”, 1747)