Het openbaar ministerie verwijt de zogenoemde beslisambtenaar dat deze vanaf 1997 tegen betaling verblijfsvergunningen verstrekte, schijnhuwelijken arrangeerde en twintig witte illegalen een verblijfstitel in het vooruitzicht stelde.

De Zoetermeerder, N. M., ontkende dat hij aanvragers voortrok. Eventuele verschillen van inzicht met betrekking tot zijn beoordelingen weet hij aan de hoge werkdruk van dat moment. Advocaten die zagen dat hun cliënten geheel onverwachts een positieve beschikkingsbrief kregen, deden navraag bij de IND, waarna de zaak werd uitgezocht.

De politie trof de originelen van de valse beschikkingen aan op de harde schijf van de thuiscomputer van de verdachte. Een collega van de verdachte trok aan de bel over de kwestie van de schijnhuwelijken.

M.’s raadsman vroeg om vrijspraak. De advocaat meldde de rechtbank dat het destijds een „zooitje” was bij de IND.

De rechtbank wijst vonnis op 30 januari.