Voorafgaand aan de jaarlijkse ledenvergadering belichtte de directeur van de HGJB, ds. H. J. van Wijnen, zaterdag het thema vanuit theologisch perspectief. Oud-directeur Nico Belo, nu docent en manager van de Christelijke Hogeschool Ede, deed dat vanuit zijn praktijkervaring met studenten.Volgens stafmedewerker Kees Zeelenberg verkondigt de HGJB met het jaarthema ”Van binnenuit” niets nieuws. „We willen slechts waarheden oppoetsen en voor het voetlicht brengen.”

Hij verwees daarbij naar de opdracht uit Mattheüs 5, om een zoutend zout en een licht der wereld te zijn. „Die opdracht is niet nieuw, maar de praktijk kan zo anders zijn. Hebben we binnen de gemeente niet een metriek stelsel gebouwd: „Zo zijn wij en zo doen wij”? De vraag is of jongeren behoren tot het metrieke stelsel van Jezus en of ze dat ook tonen binnen de gemeente”, aldus Zeelenberg.

Zoutend zout

Ds. Van Wijnen: „Christus is het vleesgeworden Woord. Als navolgers van Christus zijn christenen geroepen een zoutend zout en een lichtend licht te zijn, midden in de cultuur, in alle facetten.”

De huidige cultuur heeft volgens hem één oorsprong en één doelstelling. Hij verwijst daarvoor naar Handelingen 17: 26 en 27: „Hij heeft uit één enkele het gehele menselijke geslacht gemaakt (…) opdat zij God zouden zoeken, of zij Hem al tastende vinden mochten.”

Christen zijn in deze cultuur kun je als individu, als gemeenschap en als wereld, aldus ds. Van Wijnen. „De Bijbel laat deze drie als geschapen werkelijkheid zien.”

Toch kiest hij voor de gemeenschap, het Bijbels grondmotief voor de kerk. Christen-zijn als individu acht ds. Van Wijnen gevaarlijk.

Zondeval

Terugblikkend op bijna honderd jaar HGJB, ziet de predikant dat er altijd sprake is geweest van twee lijnen: het persoonlijke en het verbondsmatige. Graag voegt hij daar de lijn van Kuyper aan toe: christen zijn binnen de cultuur. „Christenen leven in het spanningsveld van totale verdorvenheid en verlossing. Maar we staan ook in het spanningsveld van schepping en herschepping. Op al deze facetten heeft de zondeval zijn invloed gehad.”

„Ons wordt wel gevraagd of we als HGJB die zondeval nog wel noemen”, aldus ds. Van Wijnen. „Dat doen we, maar we moeten dat aspect niet verengen tot de individuele gelovige. Wanneer we alleen schepping en herschepping zouden noemen is dat ook een tekort.”

Versnipperd

Belo sprak vanuit zijn praktijkervaring met studenten over de vraag hoe jongeren begeleid kunnen worden om getuigend aanwezig te zijn in hun leefwereld. Die begeleiding vatte hij samen als missionaire toerusting. „Wanneer je vanuit de HGJB missionaire toerusting biedt, vraagt dit altijd een langdurig proces in het plaatselijke jeugdwerk.”

In het werken met studenten ontdekt Belo vaak een aanstekelijk enthousiasme. „Heel wat jongeren verlangen ernaar hun leven in dienst van God te besteden.”

Hij ontdekt ook verbazing. Jongeren blijken heel versnipperd te leven: ze zijn onderdeel van verschillende netwerken. Volgens hem zijn ze goede rollenspelers. Als voorbeeld noemt hij een heel betrokken theologiestudent aan de CHE die in zijn vrije tijd een enorm feestbeest is. „Medestudenten fronsen daarbij hun wenkbrauwen. Hoe verbind je die rollen met elkaar?”

Missionair

Verder vindt Belo het belangrijk dat studenten in de praktijk worden begeleid om toe te passen wat hen is verteld en geleerd. „Missionaire toerusting veronderstelt missionaire vorming. Wie in het jeugdwerk vooral naar binnen- en naar bovengericht is, belemmert de ontwikkeling van een gerichtheid naar buiten.”

HGJB-thema’s als ”Thuiskomen”, ”Goed voor elkaar” en nu ”Van binnenuit” zijn volgens Belo geen stations in een vormingsproces, maar spoorrails in dat vormingsproces. „Je kunt pas rijden wanneer twee rails, binnen en buiten, één spoor vormen, op elkaar betrekking hebben. Ook moet je verbonden zijn aan de bovenleiding.”

Belo waarschuwde ook tegen het uitvergroten van missionaire toerusting. „Wie dat doet, kan knelpunten in de gemeente veroorzaken. Maar wie missionaire toerusting binnen de gemeenteactiviteiten vergeet, dreigt als gemeente te verworden tot een consumentenorganisatie.”