Abortusprotest
Hoe ver mag je gaan bij het verkondigen van je mening? Heel ver, als het aan VVD-fractieleider Rutte ligt. Al zou iemand met droge ogen beweren dat er nooit een Holocaust heeft plaatsgevonden, dan zou de liberaal hem dat niet willen verbieden. Maar toen voorzitter Dorenbos van de stichting Schreeuw om Leven eind vorig jaar enveloppen met plastic foetussen verstuurde, sprak de PvdA over „geestelijke huisvredebreuk.” De vrijheid van meningsuiting was ineens zo beperkt dat de postkamer van de Tweede Kamer de ‘schokkende’ inhoud niet eens wilde bezorgen.
Vergeleken met de Verenigde Staten is in Nederland het abortusprotest echter zeer gematigd. Twee weken geleden werden nog veertig mensen gearresteerd die prolifeleuzen riepen tijdens een toespraak van de Amerikaanse president Obama en hem daarbij voor moordenaar uitmaakten.Een triest dieptepunt in het protest is echter de moord op de abortusarts George Tiller, zondag. Nota bene tijdens zijn kerkgang in de Reformation Lutheran Church, waar Tiller en zijn vrouw trouwe bezoekers waren. Een 51-jarige antiabortusactivist is opgepakt en wordt ervan verdacht de moord te hebben gepleegd.
Direct na de moord laaide de discussie op over de vraag of zo’n daad gewettigd is. Vooropgesteld: Tiller was niet zomaar een doorsnee abortusarts. Hij ging er prat op dat hij meer ervaring had in het uitvoeren van late abortussen dan wie ook op het westelijk halfrond. Hij deinsde niet terug bij een zwangerschap van 36 weken. In 1993 is Tiller al eens neergeschoten en ook zijn kliniek was meer dan eens doelwit van protesten, blokkades en een bomaanslag. Zijn tegenstanders beschouwden die plaats als een concentratiekamp en duidden Tiller als de hedendaagse Mengele. Het is niet overdreven om hem de bekendste aborteur van de Verenigde Staten te noemen.
Voor de verdachte was het daarom geen vraag of je zo’n arts wel of niet mocht doden: dat zou immers duizenden nieuwe moorden op ongeboren leven kunnen voorkomen? Maar hierachter schuilt de bekende denkfout dat het doel de middelen heiligt. Wie echter van mening is dat menselijk leven beschermwaardig is en dat elk mens –of het nu een foetus is of een abortusarts– het leven van God geschonken krijgt, zal zich daar niet zomaar aan vergrijpen. God heeft de overheid het zwaard in handen gegeven met de opdracht kwaaddoeners te straffen. Blijft die in gebreke, dan is dat nooit een reden om het recht in eigen hand te nemen.
Het echte probleem zit ook niet in die arts maar in de regering die abortus wettelijk mogelijk heeft gemaakt. De discussie hierover is rond het aantreden van Obama verhevigd, maar de mogelijkheden voor niet-gewelddadige protesten zijn nog lang niet uitgeput. Terecht hebben de meeste prolifeorganisaties de moord op Tiller dan ook meteen veroordeeld.
Het is te vrezen dat de kwestie-Tiller uiteindelijk in het nadeel van de prolifebeweging werkt en haar imago schade toebrengt. Tenzij het licht doorbreekt dat de moord op Tiller niet minder onwettig is dan die op de 60.000 foetussen waarbij hij betrokken was.
