„Na een brand beginnen de problemen pas”
In slechts vier minuten gingen zijn huis en museum in vlammen op. Leo Kies, eigenaar van het afgebrande Veluws Diorama in Nunspeet, raakte daarbij al zijn bezittingen, maar ook het vertrouwen in de overheid kwijt.
Een kale voor- en achtergevel, een stapel zwartgeblakerde planken en een paar plukken riet herinneren nog aan de plaats waar het Veluws Diorama in Nunspeet stond. Het natuurhistorisch museum brandde op 21 januari tot de grond toe af.Eigenaar Leo Kies van Veluws Diorama denkt in eerste instantie dat de batterijen van de brandmelder op zijn, als hij op de bewuste dag gepiep op zolder hoort. De Nunspeter woont samen met zijn vrouw en 6-jarig dochtertje naast het streekmuseum en gaat meteen naar boven. Als hij de deur opendoet, ziet hij dat de vlammen het rieten dak al hebben bereikt.
Kies holt de trap af, neemt zijn twee honden mee en belt het alarmnummer. Zijn vrouw en dochter zijn op dat moment niet thuis. Op de plek waar hij net nog had gelopen, stort het dak naar beneden. „Ik wist meteen: Hier is geen houden meer aan. Het vuur was net een vulkaan.”
Het museum, met daarin een zeldzame collectie oude klederdrachten, porseleinen poppen, doopjurken en -mutsjes en opgezette dieren die op de Veluwe voorkomen, brandt volledig uit. Ook privé is alles verloren van het gezin Kies, op een kast, schilderij en de kleren die ze aanhebben na. „Het meeste pijn doet het verlies van dierbare spullen, zoals de Bijbel die mijn vrouw heeft gekregen van haar overleden vader.”
De eerste dagen na de brand beleeft Kies in een roes. „Ik was verdoofd. Diezelfde avond stond ik in de supermarkt een tandenborstel, tandpasta en zeep te kopen. We hadden niets meer. Doordat we zo veel moesten regelen, drong de omvang van de ramp niet tot me door.”
Kies hoopte op steun van de gemeente Nunspeet, van wie hij het pand huurt, maar kwam daarin naar eigen zeggen bedrogen uit. „De dag na de brand liet de gemeente weten dat ze geen toekomst meer zag in Veluws Diorama. De bestemming van de boerderij zou zijn veranderd, nu de collectie verloren was. Vervolgens werd ons de huur mondeling opgezegd.”
Wethouder Van der Geest bevestigt dat de gemeente het museum niet wil opbouwen. „Kies wilde duidelijkheid op de dag na de brand. Die heb ik hem gegeven. De authentieke collectie, die van belang was voor Nunspeet, is verloren gegaan. Daarmee vervalt mijns inziens de functie van het museum voor het dorp.”
Nunspeet wil op de plek van het afgebrande Veluws Diorama iets anders neerzetten wat bijdraagt aan het cultuurhistorisch bewustzijn van Nunspeet, zegt Van der Geest. „Het is een unieke plek in het centrum. We hebben tijd nodig om daar een goede invulling aan te geven.”
Inmiddels is Kies een weblog gestart om zijn beklag te doen over het gedrag van de gemeente. „Ik verwachtte altijd dat een overheid zich over je ontfermt wanneer je bent getroffen door zoiets als een brand. Het tegendeel is waar. Ik moest alles zelf doen, tot het regelen van nieuwe woonruimte toe.”
Met de site wil de Nunspeter mensen de ogen openen voor wat er bij een brand komt kijken. „De meesten denken dat je na een brand uit de brand bent, maar dan beginnen de problemen pas. Er komen nota’s waar je niet op rekent. Van netwerkbeheerder Liander bijvoorbeeld: voor vernieling van de elektriciteitskast. Logisch als alles is verbrand.”
Ondanks alle tegenslag ziet Kies het als een wonder dat zijn gezin de brand heeft overleefd. „Als ik bij het verbrande bed en de pop van mijn dochtertje sta, besef ik wat er had kunnen gebeuren. ’s Nachts hadden we geen enkele kans gehad.”
Zie ook uitdebrandindebrand.nl.