Rampzalig
Een tweede soort mensen zijn zij die buiten Christus in hun zonden sterven en in een uitermate grote rampzaligheid de adem uitblazen. Want gelijk de zaligheid van hen die in Christus sterven onuitsprekelijk groot is, is ook de rampzaligheid van hen die buiten Christus sterven onuitsprekelijk groot. Zij zijn immers uitgesloten van het hoogste geluk en onderworpen aan de grootste ellendigheid die men zich kan voorstellen.
„En ik hoorde een stem uit de hemel, die tot mij zeide: Schrijf, zalig zijn de doden die in de Heere sterven…” Openbaring 14:13Och, dat wij ernstig zijn onder het spreken, horen en overdenken van deze dingen. In plaats van deel te hebben aan de heerlijkheid van God, Christus en Zijn engelen te moeten delen in de pijniging van de duivel en zijn engelen. Dit is de allerergste toestand voor een mens, dat hij in vijandschap is met de allerhoogste God, Die in eeuwigheid niet met hem te verzoenen is.
Het is om u te vermanen, dat u toch niet denkt dat het een kleine en lichte aangelegenheid voor u is hoe u sterven zult. Denk niet dat het een zaak is die uw ernstige pogingen niet waard is, om er op goede gronden van verzekerd te zijn dat u in Christus zult sterven.
Jacobus Durham,
predikant te Glasgow
(”De zaligheid der doden”, 1747)
