Een ochtend en twee avonden per week verzorgt Wendy van de Vall workshops scrappen vanuit hobby- en scrapwinkel Hand(ig)werk in Uithoorn. Eerst gaf ze de cursussen bij haar thuis, maar deze locatie bevalt haar beter. „Het is gemakkelijk dat hier in de winkel alle materialen op voorraad zijn. Mijn man vindt het wel jammer”, lacht ze. „Hij vond het altijd gezellig.”Phil is met haar twee scrapavonden per week de meest frequente bezoekster van de workshops en ze heeft ondertussen al een groot aantal scrapboeken gemaakt. „Een vakantieboek van Rusland, van China, tussendoor een van Parijs, een familieboek en voor mijn oppaskinderen maak ik ook wel eens een boek.” Op dit moment is ze bezig met een groot fotoalbum voor oppaskindje Lars. „Maar dat doe ik niet voor allemaal hoor”, lacht ze. „Hoe leuker het kind, des te groter het boek”, grapt Mireille.

Verslaafd

Van de Vall maakte vijf jaar geleden kennis met het scrappen. „Ik wilde hier bij Hand(ig)werk papier halen om kaarten te maken en kwam met scrappapier bij de kassa. Henny van Houten, de eigenares, nodigde me toen uit mee te gaan naar een workshop. „Ik was gelijk verslaafd. Als je eenmaal met scrappen bezig bent, ga je heel anders om met foto’s. Je creëert er een bepaalde sfeer omheen.”

Ondertussen legt Mirjam tien foto’s van haar dochtertje op tafel. Op de foto’s is te zien hoe het meisje hard haar best doet om te kruipen. Ze zijn bestemd voor een nieuwe bladzijde in haar scrapboek. Of eigenlijk twee nieuwe bladzijdes, want voor een scrapboek is het mooi om de linker- en de rechterpagina dezelfde stijl te geven.

Uit een voorbeeldboekje kiest Mirjam een lay-out die bij de foto’s past. Vervolgens zoekt ze de kleuren papier uit die ze wil gebruiken. Het is het mooiste als de kleuren van de foto in de omlijsting terugkomen. Uit de winkel haalt ze twee scrapvellen: een groene met ronde motiefjes voor de ondergrond en een roze om mee te combineren.

Mireille gaat met het cricutapparaat aan de slag. Het lijkt op het eerste gezicht een grote printer. Maar printen doet de machine niet, snijden wel. Lettertypes, getallen en plaatjes van dieren, op elke gewenste grootte. De letters en figuren zijn opgeslagen op cartridges die in het apparaat geplaatst kunnen worden.

Fotograferen

Wie scrapt, moet het leuk vinden om te fotograferen. Want zonder foto geen scrapboek. „Je gaat op een andere manier foto’s maken”, zegt Phil. Ze laat een pagina zien met een jongetje dat in het zand speelt. „Op het moment dat ik die foto maakte, dacht ik al: Ik wil iets met dat zand doen. Toen heb ik expres details gefotografeerd. Een armpje in het zand, een voetje.” Mireille: „Ik fotografeer nu veel meer. Voorheen maakte ik misschien twee foto’s van een gebeurtenis, nu wel vijftien.”

Mirjam heeft de foto’s inmiddels opgeplakt en kan aan de finishing touch beginnen. Plaatjes, teksten en bloemetjes maken de pagina extra gezellig. Als Wendy haar een lint met roze babyvoetjes laat zien, kijkt ze haast verliefd. Dat moet ze hebben. „Er zijn zo veel leuke materialen te krijgen”, verzucht ze als het lint aan haar collectie toevoegt.

Goedkoop vinden de dames het scrappen niet. Phil heeft het een keer uitgerekend. „ Per les betalen wij 10 euro en per pagina ben je ook al gauw 15 euro aan materialen kwijt.” „Maar ach”, relativeert Mirjam, „Elke hobby kost geld.” Bovendien is de hobby erg praktisch. Mireille: „Wij lopen tenminste nooit achter met foto’s inplakken.”

Het fenomeen scrappen is overgewaaid uit de Amerikaanse staat Utah, waar veel mormonen wonen. De mormonen hechten veel waarde aan familiebanden en maakten vroeger al familieboeken, waarbij ze de fotopagina’s versierden met restmaterialen, zoals knopen, linten, stukjes stof en papier. Letterlijk vertaald betekent ”scrapbook” album van restjes.

Nog steeds draait scrappen om het creatief foto’s plakken in een album, maar anders dan vroeger gebruiken scrappers daarvoor nu ook nieuwe materialen, zoals stickers, splitpennen en papieren bloemen. Hoewel het scrappen in fotoalbums het meest gebruikelijk is, kan scrappen ook op andere oppervlakken. Van agenda-omslag tot canvasdoek en van fotolijstje tot opbergdoosje. Ook de traditionele kaart kent zijn scrapvariant: de scrapcard.

Lang niet alle scrappers verenigen zich fysiek in groepen. Toch vinden zij het leuk om ideeën uit te wisselen met medescrappers en elkaar te stimuleren. Dat blijkt uit de talloze weblogs, waarop scrappers hun creaties plaatsen en bezoekers kunnen reageren. Op Hyves zijn de scrappers ook vertegenwoordigd. De grootste hyve telt ruim duizend leden. Verder zijn er op internet een aantal scrapfora te vinden. Kleintjes van rond de 100 leden, maar ook grote als scrapfever.nl met 781 gebruikers. Lia de Ronde (57) is beheerder het forum Lia’s Scraps. „Mijn forum is met 158 leden relatief klein. Ik maak lesjes en plaats die op mijn site voor de forumleden. Zij kunnen door het doen van die lesjes weer nieuwe dingen leren. Met de computer doe ik heel veel. In Photoshop bewerk ik bijvoorbeeld foto’s, en ik haal ontwerpen en achtergronden van de pc. Ik koop geen peperdure materialen, maar werk bijvoorbeeld met gedroogde bloemen of plaatjes uit reclameblaadjes die ik inscan. Je kunt deze hobby zo duur maken als je wilt.”