Refo niet actief in cliëntenraden zorg
In de reformatorische gezindte wordt nauwelijks gebruik gemaakt van wettelijke regelingen om meer zeggenschap te krijgen in zorgorganisaties. Ruim 90 procent laat vertegenwoordigende raden voor wat ze zijn.
Dat blijkt uit een onderzoek dat gehandicaptenorganisatie Helpende Handen heeft uitgevoerd onder 438 leden. Van hen heeft acht procent zitting in een cliëntenraad, ouderraad of patiëntenraad, waarmee ze invloed kunnen uitoefenen op het beleid. De overige 92 procent doet niets met de mogelijkheden voor zeggenschap in de zorg.De leden van Helpende Handen nemen in de meeste gevallen zorg af van aanbieders als Siloah, Adullam, De Schutse en Eleos. Binnen deze reformatorische zorgorganisaties komen steeds vaker vertegenwoordigende raden, ook omdat de overheid die sterk stimuleert of zelfs verplicht stelt.
Dat het ledental van deze raden achterblijft, heeft volgens Siegbert Beukens van Helpende Handen niet te maken met principiële terughoudendheid. „Ook dat hebben we onderzocht. Maar steeds blijkt dat mensen niet vinden dat de Bijbel negatief over medezeggenschap spreekt. Wat we vaker zien, is dat ouders of cliënten niet de juiste vaardigheden hebben om in de vertegenwoordigende raden te gaan zitten.”
Helpende Handen vindt het belangrijk dat het aantal mensen dat participeert in zeggenschap stijgt. Beukens: „Zorgaanbieders hebben meestal meer kennis en ook meer macht dan zorgvragers. Alleen daarom al is het belangrijk dat zorgvragers van zich laten horen.”
Om de participatie in zeggenschap te verbeteren, organiseert Helpende Handen zaterdag in de Gomarusscholengemeenschap in Gorinchem een symposium over het thema. Leden kunnen daar handreikingen krijgen hoe ze kunnen opkomen voor hun rechten en tegelijkertijd oog kunnen blijven houden voor de positie van de zorgaanbieder.
Ook Seldenrijk noemt het percentage reformatorische mensen dat deelname in een medezeggenschaporgaan in de zorg veel te laag. „Cliëntenraden zijn niet voor niets ingesteld. Zij zijn er voor de bewaking van de kwaliteit in de zorg. Cliënten moeten hun wettelijk recht op inspraak met beide handen aanvatten. Als een instelling volgens alle kwaliteitseisen goede zorg biedt, kan die toch niet beantwoorden aan de wensen van de cliënt.”
Medezeggenschap is Bijbels wel degelijk verantwoord, zegt Seldenrijk. „Het heeft niets te maken met vermeende zeggenschap en de levensbeschouwelijke invulling van die zeggenschap. In de zorg gaat het om de cliënt. Bij de gratie van de cliënt bestaan de professionals, die efficiënt moeten werken.”
Seldenrijk wijst erop dat zowel het Landelijk Steunpunt Medezeggenschap (LSR) als de NPV zelf ondersteuning kan geven om de vaardigheden te vergroten, de LSR meer op algemeen gebied, de NPV als het gaat om identiteitsgebonden zaken.
