Seksueel misbruik in meeste diocesen VS
Het schandaal over seksueel misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk in de Verenigde Staten strekt zich uit tot in bijna alle diocesen. Er zijn 1205 geestelijken genoemd in aanklachten waarbij 4268 kinderen waren betrokken. In slechts zestien van de 177 diocesen in de VS is geen melding gedaan van seksueel misbruik.
Dit meldde de Amerikaanse krant The New York Times zondag op basis van een onderzoek van rechtbankgegevens, publicaties in de media en kerkelijke documenten waarin namen worden genoemd en gesprekken worden weergegeven met betrokkenen en deskundigen.
De helft van de genoemde geestelijken is beschuldigd van misbruik van meer dan een jongere en 16 procent zou meer dan vijf slachtoffers hebben gehad. Opmerkelijk is dat acht van de tien aangeklaagden zijn beschuldigd van misbruik van jongens. In de lekenwereld is dat ongeveer 33 procent.
Op basis van haar onderzoek concludeert de NYT dat 1,8 procent van de priesters die in de periode van 1950 tot 2001 zijn gewijd, beschuldigd zijn van seksueel misbruik. Dat beeld is niet compleet; veel bisschoppen hebben slechts gedeeltelijke lijsten van beschuldigde priesters gepubliceerd. In diocesen die zeggen complete lijsten openbaar te hebben gemaakt liggen de percentages een stuk hoger: in Baltimore (Maryland) gaat het om 6,2 procent van de priesters die de laatste halve eeuw zijn gewijd, in Manchester (New Hampshire) om 7,7 procent en in Boston om 5,3 procent.
De werkelijke omvang van het probleem moet een stuk groter zijn, stelden deskundigen tegenover de krant. Veel slachtoffers durven nog steeds niet naar buiten te komen met hun verhaal omdat zij zich schamen of omdat zij bang zijn voor represailles. „Het is maar het topje van een ijsberg”, zei hoogleraar William R. Stayton van de Widener University in Chester. Hij is gespecialiseerd in seksuele problematiek en hij heeft veel te maken gehad met misbruik door kerkelijke functionarissen. „Daar zijn er maar zeer, zeer weinig van aangegeven.”
De meeste priesters die zijn beschuldigd van misbruik maakten tussen het midden van de jaren vijftig en de jaren zeventig hun entree in het ambt. Zij waren opgeleid in het traditionele kloosterachtige seminariesysteem met strenge beperkingen en ze kwamen terecht in een wereld waarin de cultuur in de kerk en in de samenleving aan grote wijzigingen onderhevig was en waarin zij ineens heel veel vrijheid hadden. Van enige screening van kandidaten was geen sprake. „Ze accepteerden iedereen. Een jongeman hoefde alleen maar te zeggen dat hij een roeping had en dan was het in orde”, zei een priester tegen de krant.
