Samen met haar 17-jarige nichtje was Roelien vorige week donderdag naar Apeldoorn gekomen om de koninklijke familie in levenden lijve te zien. De twee stonden op een meter of 5 afstand van de plek waar de auto tegen het hek van het monument De Naald reed.Toen Roelien de Suzuki „volaan” door het publiek zag rijden, besefte ze direct dat het mis was. „Ik wist: Dit is geen grap of zo. Ik dacht gelijk aan een aanslag. Dan schiet iets met moslimterrorisme door je hoofd. Daar gaat het de laatste tijd immers vaak over.” De twee zetten het op een rennen. „Ik hield er rekening mee dat er een bom zou kunnen ontploffen.”

Roelien beseft dat het anders had kunnen aflopen. „Ik heb gedacht: Waarom is mij niets gebeurd?” De studente modemanagement luchtte haar hart bij familie en bekenden. „Die dingen moet je niet opkroppen.” Slaapproblemen heeft ze niet. „Al staan de beelden op mijn netvlies gegrift.” De herdenking vanavond juicht ze toe. „Het is goed dat slachtoffers, nabestaanden en organisatoren stilstaan bij de aanslag.”

Ds. W. Pieters

Hij stond met zijn vrouw en vijf kinderen op nog geen 5 meter afstand van de plaats waar een zwarte Suzuki dood en verderf zaaide op Koninginnedag. Ds. W. Pieters uit Garderen: „We hebben er dagenlang met onze kinderen over gepraat.”

Behoefte om de herdenkingsbijeenkomst bij te wonen, heeft de hersteld hervormde predikant niet. „Daar voel ik me niet thuis. De sfeer is mij te leeg.”

De gebeurtenissen hebben een grote impact op het gezin. „We stonden bij de dranghekken, hoorden een knal en zagen wat er gebeurde. Vooral onze oudste van elf is er erg mee bezig.”

Zelf preekte hij zondagavond over hoofdstuk 1 van de Dordtse Leerregels. „Dat verwijst naar Romeinen 3: onze voeten zijn snel om bloed te vergieten. Beleven we dit, dan hebben we het niet meer over een ander.”

Maandag bezocht het gezin de rampplek opnieuw. „We dachten dat het goed zou zijn voor de verwerking om daar nog een keer te kijken. Mijn vrouw heeft ook de foto’s van het drama uit de krant geknipt voor in een plakboek.”

Het verdriet de predikant dat de koningin in haar reactie de naam van God niet noemde. „Het zou groot zijn als de koninklijke familie en wij allemaal de gebeurtenis als een roepstem van God mogen opmerken.”