Zone 30 km riskant voor voetganger en fietser
Voetgangers en fietsers lopen grote veiligheidrisico’s in de zogenaamde 30 kilometerzones doordat automobilisten zich daar onvoldoende aan de snelheidslimiet houden.
Dit blijkt uit een onderzoek dat de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) gisteren publiceerde.Als meer automobilisten zich aan de snelheidsbeperking in 30 kilometerzones houden, scheelt dat per jaar 200 ernstige ongelukken met fietsers en voetgangers, aldus directeur F. Wegman van de stichting.
Het aantal 30 kilometerzones is het laatste decennium sterk toegenomen, maar de kruispunten in de zones zijn nog te gevaarlijk voor fietsers en voetgangers. „Veel oude 50 kilometerwegen zijn omgebouwd naar een 30 kilometerzone. Maar er liggen bijvoorbeeld nog geen drempels, trottoirs lopen niet door waar dat zou moeten, de kruisingen zijn niet overzichtelijk.”
Volgens Wegman is het aantal ernstig gewonde fietsers en voetgangers in de zones de afgelopen jaren fors gestegen. Tussen 1995 en 2007 steeg dat aantal van 27 naar 590 per jaar. Vooral bij ongelukken met fietsers valt op dat ongeveer een kwart van alle ongevallen op voorrangskruispunten plaatsvindt. Automobilisten geven op deze kruispunten minder vaak voorrang dan op gelijkwaardige kruisingen.
Het verbeteren van de kruispunten voorkomt jaarlijks vijftig ongevallen met kinderen tussen 0 en 11 jaar, stelt Wegman. „We moeten kinderen op geconcentreerde plekken laten oversteken. Zodat ze niet zomaar ergens achter vandaan kunnen springen. En laat de stoep hoger maken. Als ze dan toch ergens anders oversteken, hebben het kind en de automobilist meer zicht op de situatie.”
Volgens Wegman is gelijkwaardigheid van belang in een 30 kilometerzone. „Dat betekent dat rechts altijd voorrang heeft, dus ook fietsers. Maar dan moet je in die zones wel die gelijkwaardigheid accentueren.”
De 30 kilometerzones hebben te veel voorrangskruisingen, aldus Wegman. „Dat gaat tegen de geest in van die gelijkwaardigheid. Je ziet dan ook veel slachtoffers onder fietsers op die kruisingen. Als je ervoor kiest om dit soort kruisingen te gebruiken, maak dan duidelijk wie er voorrang heeft.”
Volgens Wegman ligt de verantwoordelijkheid voor de inrichting van de zones niet alleen bij de wegwerkers. „Ook de organisaties die het publiek voorlichting geven moeten zich laten horen. Momenteel wordt het beleid veel te soft uitgevoerd.”
Een woordvoerder van Veilig Verkeer Nederland liet weten blij te zijn met de aanbevelingen om de 30 kilometerzones veiliger te maken. „Vooral de aanbevelingen om kinderen te beschermen zijn belangrijk. Voorrangskruisingen horen niet in deze zones thuis.”