Volgens het openbaar ministerie dwong de advocaat vier getuigen bij hun eerder afgelegde valse verklaringen te blijven. De vier stelden op schrift getuige te zijn geweest van een ongeval met een auto. Later kwam aan het licht dat die verklaringen vals waren. Maar volgens de rechtbank had D. onvoldoende aanknopingspunten om aan te nemen dat dit zo was en van dwang kon dan ook geen sprake zijn.Een Surinaamse vrouw meldde zich eind 2001 bij de Haagse advocaat. Zij verklaarde dat haar zoon op 17 september van dat jaar was aangereden. Zij zou als passagier in de auto hebben gezeten en aan het ongeval lichamelijk letsel hebben overgehouden. De verzekeringsmaatschappij twijfelde echter of deze vrouw daadwerkelijk in de auto zat.

Daarop trommelde de 47–jarige vrouw de vier getuigen op. Zij verzonnen dat ze het ongeval hadden gezien. Volgens justitie zou D. 220.000 euro krijgen als de schadeclaim zou worden toegekend. De getuigen werden overigens later veroordeeld tot taakstraffen wegens meineed.

D., ooit de advocaat van oud–politica Tara Singh Varma, heeft altijd ontkend op de hoogte te zijn geweest dat de verklaringen vals waren. Volgens zijn advocaat Gerard Spong was het niet de taak van D. om op de stoel van de rechter te gaan zitten en te beoordelen of de verklaringen vals waren. „Hoe vaak maken we niet mee dat getuigen van het Openbaar Ministerie achteraf door de rechter worden afgeserveerd? Omdat ze niet betrouwbaar zijn of, sterker nog, leugenachtig".