Libanon beducht voor Hezbollahzaak
De kwestie van de ”geheime Hezbollahcellen in Egypte” beheerst dagelijks alle Arabische media. In Egypte komen ze vrijwel dagelijks met nieuwe onthullingen. In Libanon maakt men zich in toenemende mate zorgen over de gevolgen van deze zaak voor het broze politieke evenwicht in dat land.
De affaire verspreidt zich als een inktvlek. Media in de golfstaten en Egypte beschuldigen Iran ervan de hele Arabische wereld in brand te willen zetten door de export van zijn revolutie. Hezbollah, Hamas en de Egyptische moslimbroeders worden de gewillige uitvoerders van dit plan genoemd.Aanvankelijk concentreerde de kwestie van de geheime Hezbollahcellen in Egypte zich op een groep Hezbollahleden die zich gevormd had rondom de Libanees Sami Shahab. De leden hadden huizen gehuurd in de Egyptische Sinaïwoestijn, dicht bij de grens met de Gazastrook. Hun voornaamste doel was Iraanse wapens de Gazastrook binnensmokkelen, die Egypte bereikten via Sudan. Afgelopen dagen meldden de Arabische media dat er twee weken geleden weer een Iraans schip tot zinken zou zijn gebracht in de Rode Zee, waarschijnlijk beladen met wapen voor de Palestijnse Hamas.
Het Egyptische openbaar ministerie schijnt zijn onderzoek tegen 49 arrestanten in deze kwestie vrijwel te hebben voltooid. Artikel 86 van het Egyptische wetboek van strafrecht bepaalt dat op een aantal van de tegen de verdachten geformuleerde beschuldigingen de doodstraf staat of levenslange dwangarbeid. Het Egyptische openbaar ministerie zal vrijwel zeker tegen de hoofdverdachte in deze affaire, de Libanees Sami Shahab, de doodstraf eisen.
De afgelopen dagen werd in de Egyptische media vooral gesproken over een tweede Hezbollahcel, Bur Sahid genoemd. De activiteiten van deze cel concentreerden zich rond het Suezkanaal, dat de levensader vormt van de Egyptische economie. De leden worden beschuldigd van „spionage voor een buitenlandse mogendheid.” De Egyptische president Mubarak hield afgelopen week een toespraak voor een Egyptische legereenheid, waarbij hij dreigende taal sprak: „We zullen jullie listen blootleggen en terugduwen in jullie eigen strot.” De dreigementen waren duidelijk gericht tegen Hezbollah en Iran.
Zowel de Egyptische autoriteiten als de media beschuldigden dit keer openlijk Iran. De Egyptische krant Shuruq berichtte in dit verband dat de Egyptische veiligheidsdiensten in december 2008 vier leden zouden hebben gearresteerd van de Iraanse Revolutionaire Garde die al drie jaar illegaal in Egypte verbleven. De krant koppelde dit gegeven aan steeds hardnekkigere geruchten in de media dat Iran miljoenen dollars zou hebben uitgeloofd aan degene die de Egyptische president Hosni Mubarak zou vermoorden.
Diverse Libanese politici hebben de afgelopen weken bemiddelingspogingen gedaan tussen Egypte en Hezbollah. Egypte verklaarde echter dat de zaak in handen is van de Egyptische rechter. De afgelopen dagen bezocht Amru Musa Libanon namens de Arabische Liga. Binnen de liga kan de functie van Amru Musa vergeleken worden met die van Solana binnen de Europese Unie. Tijdens een persconferentie die hij in Beiroet gaf, werd duidelijk dat de oplopende spanningen tussen Egypte en Hezbollah de reden van zijn komst waren. Hij riep alle betrokken partijen op tot kalmte.
Zowel vriend als vijand van Hezbollah in Libanon vreest de mogelijke consequenties van deze affaire voor Libanon. Wat zal er gebeuren als het Egyptisch openbaar ministerie de Libanese regering inderdaad zal vragen om de uitlevering van Nasrallah, de leider van Hezbollah, om te verschijnen voor de Egyptische rechter? Zelfs Libanese partijen en kranten, die Hezbollah traditioneel vijandig gezind zijn, durven de huidige kwestie niet uit te buiten in het zicht van de komende parlementsverkiezingen in Libanon, die voor 7 juni staan gepland.
Afgelopen weken verklaarden verschillende Israëlische politici dat Egypte en Israël een gemeenschappelijke vijand hebben in Iran en Hezbollah. Netanyahu sprak hier ook over tijdens een gezamenlijke persconferentie afgelopen week met Sulaiman, het hoofd van de Egyptische veiligheidsdiensten, die Israël bezocht. Op deze verklaringen volgde geen ontkenning van Egyptische kant, wat in de Libanese kranten leidde tot geschamper op Egypte.
Ook Iran zette zijn aanvallen op Egypte voort, en verklaarde dat „Egypte zijn morele bankroet na de laatste Gazaoorlog probeert te verdoezelen” door de aanval te openen op Hezbollah en Iran, de enige „werkelijke vrienden van de Palestijnen.”
Arabische analisten wijzen er in dit verband op dat een aantal traditionele bondgenoten van de VS in het Midden-Oosten, waaronder Egypte, de vleierij van president Obama in de richting van Iran met toenemende bezorgdheid gadeslaat. Ze beschouwen Iran al langere tijd als een veel grotere bedreiging dan Israël, maar ze kunnen daaraan slechts binnenkamers uiting geven. Ze vrezen dat een eventuele deal tussen de VS en Iran zal leiden tot een Amerikaanse erkenning van de Iraanse invloed in de regio, in ruil voor Iraanse hulp aan Amerika bij het oplossen van de problemen in Afghanistan en Pakistan. Zo moeten de Amerikaanse troepen in Afghanistan worden bevoorraad. Via Iran zou dat prima kunnen, maar het zal hiervoor een hoge prijs vragen.
