Plaag voor Defensie
PvdA-Kamerlid Eijsink is soms een ware plaag voor de ambtenaren van Defensie. Ze wil altijd feiten, feiten en nog meer feiten op tafel.
De staatssecretaris van Defensie moet gisteren knarsetandend hebben aangehoord hoe de sociaaldemocrate gehakt maakte van zijn zeer langdurige onderzoek met de conclusie: de Amerikaanse Joint Strike Fighter moet het worden.Maand na maand had hij rapporten naar de Kamer gestuurd, berekeningen, vliegtuigvergelijkingen, tabellen. En met één beweging veegde Eijsink al dat werk van tafel. Haar conclusie: een afgewogen oordeel is nog steeds onmogelijk, Defensie heeft geen goed voorbereidend werk gedaan.
Angelien Eijsink (49) is geboren in Sint Isidorushoeve, gemeente Haaksbergen. Zij begon haar loopbaan in het onderwijs, onder meer als kleuterleidster. Tot in de jaren tachtig was ze adjunct-directrice van een basisschool. Vervolgens werd ze muziekdocente op scholen in het algemeen voortgezet onderwijs, in Utrecht en Hilversum.
Begin jaren negentig besloot ze in Leiden culturele antropologie en sociologie der niet-westerse samenleving te gaan studeren. Daarna werd ze ambtenaar op Buitenlandse Zaken. In haar laatste functie was ze hoofd van de afdeling Zuidelijk Afrika.
Sinds 2003 is ze Tweede Kamerlid voor de PvdA. Ze is woordvoerster algemeen defensiebeleid, defensieaspecten van vredesmissies en defensiepersoneel. Een betere vertegenwoordigster kan de PvdA zich nauwelijks wensen in het omvangrijke en complexe dossier over de Joint Strike Fighter.
De deelname aan het JSF-programma sinds 2002 ligt de sociaaldemocraten altijd al zwaar op de maag. Maar Eijsink, altijd onberispelijk gekleed en prat gaand op goede omgangsvormen, laat zich niet snel van de wijs brengen. Ze leest zich meestal goed in, ze kent haar dossiers en ze houdt vast aan haar eigen koers.
Eijsink kent niet alleen haar dossiers tot in de details, ze verdiept zich ook graag in de praktijk van alledag. Zo liep ze in 2005 stage aan boord van de onderzeeboot Hr. Ms. Dolfijn tijdens een NAVO-oefening bij Noorwegen. Zij wilde zelf ervaren wat de invoering van een gemengde bemanning bij de onderzeebootdienst zou betekenen voor de verhoudingen aan boord. Ze was de eerste vrouw die aan boord mocht blijven slapen.
In het JSF-dossier heeft het Kamerlid zich te houden aan het regeerakkoord. Maar ze probeert altijd ruimte te vinden in de formuleringen en ze laat zich niet onder druk zetten. De strijd met staatssecretaris De Vries zal nog wel even voortduren.