Louwes vecht door
Ernest Louwes (55), die woensdag zijn gevangenisstraf voor de moord op de bejaarde weduwe Jacqueline Wittenberg heeft uitgezeten, gaat direct in het offensief. Hij gebruikt zijn kersverse vrijheid om alsnog te proberen te bewijzen dat hij onschuldig is in de zogenoemde Deventer moordzaak.
Op woensdag is ook het mediaverbod afgelopen dat justitie hem had opgelegd. Louwes, die werd veroordeeld tot twaalf jaar cel, grijpt zijn kans en verschijnt uitgebreid op tv. Donderdag houdt hij in Den Haag een persconferentie. Daar zal hij zijn boek ’Schuldig’ presenteren, waarin hij zijn visie op de zaak heeft opgeschreven.Louwes zegt op de website van zijn uitgever Kosmos: „Lang heeft men mij monddood gemaakt, maar die tijd is nu voorbij. Ik ben onschuldig en zal hoe dan ook aantonen dat ik niet de moordenaar van mevrouw Jacqueline Wittenberg ben".
Ook zal hij, samen met zijn advocaat Geert Jan Knoops en een Amerikaanse DNA–deskundige, het bewijsmateriaal van justitie opnieuw ter discussie stellen. „Na acht jaar detentie is de Deventer moordzaak wat Louwes betreft nog niet gesloten", kondigde een woordvoerder van Louwes aan.
DNA–deskundige Jason Gilder heeft een contra–expertise gedaan op het DNA–bewijs dat justitie tegen Louwes heeft gebruikt. Volgens het Louwes–kamp heeft dit onderzoek belangrijke bevindingen opgeleverd. Die zouden onder meer iets zeggen over de kwaliteit van het werk dat het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) op die sporen heeft uitgevoerd en de conclusies die daaraan zijn verbonden.
Ernest Louwes werd in november 1999 gearresteerd, twee maanden nadat de weduwe Jacqueline Wittenberg (60) in haar woning was gewurgd en doodgestoken. Louwes, van huis uit fiscalist, was haar executeur–testamentair.
De rechtbank in Zwolle sprak hem vrij, maar het gerechtshof in Arnhem veroordeelde hem in hoger beroep tot twaalf jaar cel. Naar later is gebleken, stoelde deze veroordeling op volstrekt ondeugdelijk bewijs. Louwes wist de Hoge Raad te bewegen tot een bevel tot herziening van zijn zaak en kwam op vrije voeten.
Het herzieningsproces pakte anders uit dan voorzien: tegen de verwachtingen in produceerde het OM een reeks aan Louwes te linken DNA–sporen op de blouse van het slachtoffer. Volgens het NFI moesten die sporen zijn veroorzaakt door het uitoefenen van geweld. Mede hierom veroordeelde het gerechtshof in Den Bosch Louwes opnieuw tot twaalf jaar cel. De tv–beelden van de hernieuwde gevangenneming van Louwes in de Bossche rechtszaal zijn overbekend. Hij moest door parketwachten tegen de grond worden gewerkt.
Het boek dat Louwes nu heeft geschreven over zijn zaak, is volgens Kosmos een aanklacht tegen de autoriteiten. De veroordeelde vindt dat deze hun eigen goede naam boven waarheidsvinding stellen. Bovendien schrikken ze daarin niet terug voor „intimidatie en scoringsdrift". „Ik wil graag uitleggen dat mijn veroordeling niet alleen een juridische misstap is geweest. Het heeft mij en mijn gezin tien jaar van ons leven gekost en de moordenaar loopt nog steeds ongestraft rond", aldus Louwes.