Beheerste oudgediende is een bijtertje
Zelden valt SP-Tweede Kamerlid De Wit uit zijn rol van beheerst volksvertegenwoordiger. De oudgediende in de fractie staat te boek als rustig en inhoudelijk goed onderlegd. Na tien jaar handwerk mag hij zich bewijzen als voorzitter van de parlementaire commissie die onderzoek doet naar de kredietcrisis.
Het 63-jarige Kamerlid mag dan rustig overkomen, laks is De Wit zeker niet. Hij bijt zich vast in onderwerpen, om ze vervolgens niet meer los te laten. In zijn woonplaats Heerlen verwierf de SP’er in de jaren negentig bekendheid als voorzitter van het Actiecomité Ereschuld Mijnwerkers. Met vasthoudendheid bepleitte De Wit schadevergoedingen voor ex-mijnwerkers met stoflongen. Uiteindelijk wist hij tientallen miljoenen guldens los te krijgen.Ook als parlementariër heeft De Wit zich jarenlang in dezelfde dossiers vastgebeten. Voorbeelden zijn de strijd voor een generaal pardon en een grote ergernis van het Kamerlid: misleidende belspelletjes.
In het openbaar debat zal de SP’er hooguit zijn stem enigszins verheffen, buiten het oog van het publiek kan hij overwinningen op zijn dossiers enthousiast verwelkomen. Nadat minister Hirsch Ballin (Justitie) had besloten belspellen op tv aan te pakken, drentelde De Wit vrolijk door de wandelgangen van de SP-fractie en deelde de ‘overwinning’ met iedereen die het horen wilde.
Jan de Wit werd op 10 mei 1945 geboren in het Brabantse Zevenbergen. Zijn studietijd bracht hij door aan de rechtenfaculteit van wat nu de Universiteit van Tilburg is. Zelf zegt de SP’er dat hij daar politiek bewust is geworden.
Samen met zijn partner Riet Romans vestigde De Wit zich na de studie in Heerlen, waar het stel een praktijk voor sociale advocatuur opzette. De Wit bleef 25 jaar in de advocatuur, totdat Marijnissen in 1994 een beroep op hem deed om de SP-fractie in de Kamer te ondersteunen.
De Wit was toen al sterk betrokken bij de partij. Hij hielp de plaatselijke SP in Heerlen optuigen en nam in 1982 zitting in de gemeenteraad. Ook zijn vrouw werd politiek actief, onder meer als SP-wethouder.
Een jaar na zijn aantreden als fractiemedewerker vertrok De Wit naar de Eerste Kamer. In mei 1998 keerde hij terug naar de Tweede Kamer, dit keer als volksvertegenwoordiger. Sindsdien is hij justitiewoordvoerder.
De Wit heeft gezegd dat hij tot 2011 in de Kamer blijft. Na de volgende verkiezingen is hij niet meer verkiesbaar.
De fractievoorzitters stemden gistermiddag unaniem in met zijn benoeming. De Wit is daarmee de eerste SP’er die een parlementair onderzoek gaat leiden. ChristenUniefractieleider Slob, die in de afgelopen dagen gesprekken voerde met de fracties over het voorzitterschap, omschreef De Wit gisteren als een „zeer gerespecteerd collega” en „een man met gezag.”
SP-leider Kant had in eerste instantie Kamerlid Irrgang naar voren geschoven, maar tegen zijn kandidatuur bestond te veel weerstand. Sommigen vonden hem te onervaren, anderen wilden geen financieel woordvoerder als voorzitter.
VVD en GroenLinks hadden eigen kandidaten in de persoon van Schippers (VVD) en Vendrik (GroenLinks). Maar uiteindelijk was iedereen het er over eens dat de SP aan de beurt was om een commissie te leiden. Toen Irrgang afviel, werden de fractievoorzitters het snel eens met Kants tweede keus: De Wit.
