Gigant op de grens
Kolossaal, indrukwekkend, prachtig. Maar ook gevaarlijk, onvoorspelbaar, ongenaakbaar. De hoogste berg van Duitsland heeft al heel wat oh’s en ah’s losgemaakt bij de vele tienduizenden toeristen die de Zugspitze jaarlijks bezoeken. Er is ook een andere kant. Alleen al vorig jaar kwamen er drie mensen om bij de beklimming van de 2962 meter hoge reus.
Natuurlijk zijn er net over de grens in Oostenrijk veel hogere bergen te vinden. Wie vanuit Nederland naar de hoogste berg van Duitsland rijdt, komt op het laatst door een relatief vlak gebied. Zo ongeveer op de Duits-Oostenrijkse grens rijdt de toerist als het ware tegen een bergmassief aan. Dicht bij de Weissensee duikt de automobilist een tunnel in. Aan de andere kant ligt Oostenrijk. Hier zitten vakantiegangers in één keer midden in de bergen.De Zugspitze ligt precies op de grens tussen van Duitsland en Oostenrijk. Voor zowel de Duitse deelstaat Beieren als de Oostenrijkse provincie Tirol is de Zugspitze een toeristische trekpleister. En dat lukt behoorlijk.
Druk op de top
Op een mooie julidag is het druk op de Zugspitze. Op het Oostenrijkse gedeelte ligt een groot plateau met een reling er om heen. Voor een smeedijzeren bord met de Oostenrijkse adelaar erop staan toeristen op hun beurt te wachten om te kunnen poseren. Een restaurant op het Duitse gedeelte van de berg doet goede zaken. Warme worsten en bier vliegen over de toonbank. Zou het komen door de dertig 30 centimeter dikke sneeuwlaag die alles bedekt? Het witte goedje nodigt uit om een stevig sneeuwballengevecht te houden en daar krijgt een mens een rammelende maag van.
Sneeuw midden in de zomer op de Zugspitze is heel ongewoon, verzekert een gids. Zij heeft het in de zestien jaar dat ze toeristen rondleidt nog nooit meegemaakt.
Normaal gesproken is het in deze tijd van het jaar mogelijk om van het plateau op de Duitse kant de laatste 30 meter te klimmen naar de werkelijke top, waar een groot kruis op staat. Nu is die wandeling ”gesperrt”. Ook het beklimmen van de berg vanuit het Oostenrijkse dorpje Ehrwald is niet mogelijk.
Onderkoeld
Een weersomslag eiste op 13 juli vorig jaar het leven van twee hardlopers. Zij deden mee aan een hardloopwedstrijd naar de top. In een T-shirt en een korte broek begonnen zij de tocht, maar vlak na de start begon het te sneeuwen. De twee hardlopers bezweken, zes anderen moesten met onderkoelingsverschijnselen naar het ziekenhuis.
Maar niet alleen voor onervaren mensen is de Zugspitze gevaarlijk. In oktober vorig jaar verongelukte een ervaren bergredder tijdens een wandeling naar de top. De man gleed uit en stortte 100 meter naar beneden.
Geen wonder dat het overgrote deel van de Zugspitzebezoekers een van de drie kabelliften neemt om op de top te kunnen komen. De Tiroler Zugspitzbahn bijvoorbeeld. Al in 1926 gingen de gondels op en neer vanaf Ehrwald. In ruim een kwartier stijgen de bezoekers ruim anderhalve kilometer. Op het Oostenrijkse gedeelte boven op de berg is een museum ingericht over de ingewikkelde bouw van de kabelbaan.
Vliegtuig
De tocht omhoog is al een mooie ervaring. Soms lijkt de gondel net een vliegtuig als hij met een behoorlijk vaartje tientallen meters hoog boven de berghelling scheert. Alleen als de kabels bij een mast over een katrol gaan, wordt die idylle doorbroken. De gondel schokt en de aanwezige kinderen klemmen zich aan hun ouders vast.
Eenmaal boven hebben de meeste mensen hun hoogtevrees overwonnen. De bezoekers vergapen zich aan het schitterende uitzicht. Bij helder weer is het mogelijk om vier landen te zien: naast Duitsland en Oostenrijk ook Zwitserland en Italië.