Dat blijkt uit prognoses die de Rabobank dinsdag heeft gepresenteerd. In deze jaarlijkse voorspelling geeft de economische onderzoeksafdeling van de bank een overzicht van de verwachte ontwikkelingen van de belangrijkste indicatoren van de Nederlandse economie.

Volgens W. Boonstra, chef-econoom van de Rabobank, wordt 2002 een mager jaar, waarin de economie zich niettemin zal herstellen. Voor de lange termijn, tussen 2002 en 2006, gaat hij uit van een gemiddelde groei van 2,5 procent.

Een van de belangrijkste verbeteringen in vergelijking met 2001 zal de binnenlandse consumptie zijn. Ondanks de verbeterde inkomens door lastenverlichting stegen de aankopen in Nederland nauwelijks. Boonstra verwacht echter dat de mensen in 2002 pas zullen merken hoeveel ze werkelijk te besteden hebben.

Bankier O. Ruding van de Citibank onderschreef gisteren de belangrijkste conclusies van de Rabobank, al waarschuwde hij voor te groot optimisme. „Met 1,5 procent mag je blij zijn, bij 2 procent moet je juichen”, zei hij over het komende jaar. De oud-minister van Financiën toonde zich een warm supporter van de euro. „Het betekent een enorme verbetering van de situatie op de Europese financiële markten, zeker in vergelijking met het gepruts met de diverse valuta vroeger”, vindt hij.

Overigens zien de economen van de Rabobank de koers van de euro in het begin van 2002 nog iets zakken in vergelijking met de dollar. Op de langere termijn zal een correctie van de hoge dollar leiden tot een versterking van de Europese munt. Wanneer dat gebeurt, is niet exact in te schatten, aldus Boonstra.

Voor de hele eurozone ziet de Rabobank de groei stabiliseren op een niveau van 1,5 procent dit jaar en volgend jaar. De Verenigde Staten kunnen rekenen op licht herstel. De economische groei komt daar naar verwachting uit op 1,25 procent in 2002, aldus de Rabobank.

De economen van de Rabobank zijn bezorgd over de verzwakkende overheidsfinanciën. Omdat in 2002 het overschot op de begroting verdwijnt, dreigt de aflossing van de staatsschuld alweer ten einde te komen. „Dit is met het oog op de vergrijzing van de beroepsbevolking een slechte zaak.”

Punt van zorg
Ook de loonstijging in Nederland blijft voor de Rabobank een punt van zorg. De toename van de arbeidsproductiviteit blijft hierbij achter, waardoor de loonkosten per eenheid product een forse groei vertonen. Dit vormt een bedreiging voor de internationale concurrentiepositie van ons land. De Rabobank is van mening dat het beproefde recept van loonmatiging geen soelaas meer kan bieden. De arbeidsmarkt is daarvoor structureel te krap geworden, waardoor een generieke loonmatiging niet haalbaar zal blijken te zijn.

Uiteindelijk zal het Nederlandse bedrijfsleven volgens de Rabobank-economen de oplossing moeten zoeken in verhoging van de arbeidsproductiviteit. Op dit punt blijft Nederland achter bij de meeste andere industrielanden. Een te laag innovatietempo in het Nederlandse bedrijfsleven is hiervan een belangrijke oorzaak. „De komende jaren ligt er voor de Nederlandse economie en voor de beleidsmakers op dit terrein een belangrijke uitdaging.”