Deze woorden van Hillmans herinnerden we ons bij het lezen over de HHJO-appeldag, RD 23-3. Als ”heilige taal” neiging vertoont tot pragmatische taal, verliest zij aan macht en verworden de hierin genoemde enkele Bijbelse woorden tot interpunctie. Een van de fundamentele fouten die onze seculiere tijd maakt, is dat het mentale leven met het innerlijke zielenleven wordt verward. (On)bewust gaat men er ook aan voorbij dat de macht van het woord ”geloof” grotendeels aan het natuurlijke verstand voorbijgaat en vooral invloed op de ziel heeft. Waarom zou Paulus bij Timotheüs een appel gedaan hebben op zijn opvoeding –in de woorden des geloofs– en hebben vermaand tot een „oefening in godzaligheid”, om daarnaast alle „ongoddelijke en oudwijfse fabelen” te verwerpen? De taal van ”navigatiesystemen e.d.” heeft geen zeggingskracht voor de ziel, omdat deze geen intensiteit aan zielenervaringen (berouw, schaamte, verdriet, blijdschap) bevat. Het geloof bevindt zich op het niveau van het mysterie en zijn taal behoort –net als het Woord zelf– zuiver te zijn naar vorm en inhoud. Toen Paulus de macht van het Woord in zijn ziel had ervaren, bezat het ook de kracht om zijn verdere leven volledig vorm te geven. Daarom zegt Calvijn bij Hebreeën 11: „De gelovigen hebben niet een lichtvaardige mening, maar een ingeworteld gevoel in hun harten… en begrijpen de kracht zijns Woords… en ontvangen niet alleen een gevoelen van Zijn macht, maar ook van Zijn goedheid, wijsheid en rechtvaardigheid: en hierdoor worden ze verwekt om God te dienen, Hem te beminnen en Hem alle eer te bewijzen.”Fam. H. Beijeman-Bekenkamp
Heinelaan 7
3931 WZ Woudenberg

Dr. P. van den Heuvel (RD 25-3) zegt dat het in de kwestie-ds. K. Hendrikse over de zaak moet gaan en niet over de persoon. Mijn stelling is dat ook deze uitspraak een dwaling is, want het gaat wel degelijk om de persoon, die leugens verkondigt, en niet Gods Woord. Het is toch overduidelijk dat hier de leertucht van toepassing is en eventueel de persoon uit het ambt moet worden gezet. Denk aan teksten als 2 Petr. 2:1 3, Titus 1:10 e.v., en ook aan 1 Timotheüs 1. Tucht is volgens Calvijn noodzakelijk in de kerk. De geestelijken die een openbaar ambt waarnemen, vallen ook onder de tucht. Calvijn bedoelt met „tucht de zenuwen van de kerk” dit: door welke het geschiedt dat de leden des lichaams, ieder op zijn plaats, met elkander verbonden zijn. Tucht is een breidel en een geneesmiddel, dat wil zeggen: dat zij worden in toom gehouden en getemperd die tegen de leer van Christus woeden, en zo is het tegelijk een geneesmiddel. In Matth. 18:15,17 gaat het wel degelijk over een persoon. Wij zijn verplicht ons aan te sluiten bij de meest zuivere kerk/leer. De kerk is het lichaam van Christus. Wat de ziel is voor het lichaam, is de leer voor de kerk (Calvijn). Over de leer is op fundamentele punten niet te onderhandelen.

M. Heuvelman
Pr. Bernhardlaan 81
6713 MB Ede

In RD 25-3 las ik een merkwaardig bericht, over een inbreker die tot negen keer toe in de kantine van een sportclub in Leeuwarden had ingebroken. Nu komt het merkwaardige feit: hij nam steeds een krat met lege bierflesjes mee. Dat vind ik knap. Het is een kwestie van smaak.

M. Veldhoen
Nudenoord 186
3079 ZL Rotterdam

In het artikel ”Klimaatoproep aan kerken” (RD 30-3) wordt voorgesteld kerkdaken te benutten voor zonnestroominstallaties. Dat beeld geeft mij een warm en duurzaam gevoel. De kerk kan echter nog meer betekenis geven aan duurzaamheid. Kerkgemeenschappen hebben veel grond in bezit die geschikt is voor bebouwing. De leden van de kerk kunnen als gemeenschap opdracht geven tot het bouwen van een windmolen op die grond. Zo verbinden zij zich op een duurzame manier. Bovendien gaan ze zelf duurzame stroom van de kerk gebruiken, en die stroom kunnen ze ook verkopen aan gezinnen waarvan de kerk vindt dat ze die steun goed kunnen gebruiken. Het grondbezit maakt het mogelijk dat de kerk deze keus en dit gebaar maakt.

Henk Daalder
Sellesakker 6
5674 WE Gerwen