Dit zei prof. dr. A. Baars zaterdag op de themadag van de hervormde en christelijke gereformeerde mannenverenigingen. Het onderwerp was: ”Lijden in deze tijd in Bijbels licht en in het persoonlijk leven”. De hoogleraar aan de Theologische Universiteit Apeldoorn sprak over het lijden in Bijbels perspectief.Vanwege de beperktheid van de menselijke kennis is het niet mogelijk lijden te begrijpen, aldus prof. Baars. Echter, „met alle nodige voorzichtigheid moeten toch altijd ziekte en lijden in verband met de zonde worden gezien. In Romeinen 5 en andere Schriftplaatsen worden ellende, ziekte en lijden gezien als een gevolg van de zonde, vooral van de oerzonde.”

Hoewel het lijden nooit losstaat van de zonde, mag anderzijds toch nooit omgekeerd bij het bestaan van een ziekte een rechtstreeks verband met een bepaalde zonde worden gelegd, benadrukte prof. Baars.

„In geen ander boek wordt het lijden zo diep gepeild als in de Bijbel. God begrijpt het lijden. Gods Zoon onderging alle soorten lijden, ook psychisch lijden. Omdat Jezus Christus als Alfa en Omega, de initiator en de voleinder van het geloof is, komt er, God zij dank, toch een einde aan het lijden.”

Supergelovige

De hervormde emeritus predikant ds. J. C. de Groot vertelde iets over lijden uit zijn eigen leven. Hij leerde de lijdende Borg waarderen toen hij door „een zee van lijden” moest gaan.

Uit eigen ervaring weet ds. De Groot dat vooral depressie en psychische ziekte een zwaar lijden betekenen. Door het isolement is het meestal een onbegrepen lijdensweg. „Vaak wordt een predikant als een supergelovige gezien en daarom bestaat er voor een depressieve dominee helemaal geen begrip.”