Dat stellen het Centrum voor Samenlevingsvraagstukken en het prof. dr. G. A. Lindeboom Instituut in een vandaag verschenen rapport dat is opgesteld in opdracht van Focaris, de vereniging van de christelijke zorginstellingen.Volgens het rapport moeten christelijke zorgaanbieders zich bezinnen op de vraag wat hun bijdrage is aan de gezondheidszorg in Nederland. Lokaal werkende instellingen zouden daarbij moeten streven naar „groei, uitbreiding en innovatie in de lokale context” en moeten daarvoor samenwerken op bovenlokale schaal, stelt het rapport.

Christelijke zorginstellingen willen volgens de onderzoekers wel stappen nemen, maar zij zijn onzeker over de richting waarin ze zich verder moeten ontwikkelen. Zo aarzelen zij tussen het ontwikkelen en in de markt zetten van zorginnovatieve producten die ook vermarkt kunnen worden én het koesteren van hun interne cultuur.

Uit het rapport blijkt dat deze instellingen zowel beducht zijn voor interne bedreigingen, zoals vraaguitval, identiteitsverlies en het vinden van personeel dat de identiteit van de instelling draagt, als voor externe bedreigingen, zoals toenemende marktwerking en bezuinigingen. Bij het bepalen van hun strategie geven zij aan de externe bedreigingen een zwaarder gewicht.

Veel instellingen zijn volgens de onderzoekers bezig met een strategie van samenwerking om hun marktpositie te versterken. „Opvallend hierbij is dat niet naar fusies wordt gestreefd, maar naar keten- of netwerksamenwerking”, aldus het rapport.