Als het poolijs verder blijft smelten volgens de huidige prognoses, is de ijsbeer voor het einde van deze eeuw in zijn leefgebied praktisch uitgestorven, aldus de delegaties van de Verenigde Staten, Rusland, Canada, Noorwegen en Denemarken na drie dagen overleg in het Noorse Tromso. Volgens schattingen leven er wereldwijd nog hoogstens 25.000 exemplaren in het wild in de vijf landen.Eerder was op de conferentie al geconstateerd dat de ijsberen steeds kleiner worden. Ook blijken ze steeds vaker jacht te maken op elkaar, omdat hun normale voedselvoorziening onder druk staat.

De belangrijkste constatering van deskundigen is dat de populatie en de omvang van de dieren de laatste decennia zijn afgenomen, tegelijk met de krimp van het zeeijs. Vandaag de dag wegen vrouwtjesijsberen gemiddeld 230 kilo, waar dat rond 1980 nog bijna 300 kilo was. De dieren worden ook minder lang. Nu is dat 1,85 meter, tegen circa 2,20 meter drie decennia geleden.

De dieren zijn verder minder gezond en hun vruchtbaarheid is afgenomen, evenals de kans op overleven van pasgeboren ijsberen. De problemen zijn onder meer zichtbaar in en rond de Hudson Baai in Canada. Daar leeft een grote populatie ijsberen. Het ijsseizoen is hier drie weken korter dan in het verleden, waardoor de roofdieren minder tijd hebben om te jagen op zeehonden, hun voornaamste voedselbron.

In het noorden van de Amerikaanse staat Alaska zijn onderzoekers getuige geweest van kannibalisme onder ijsberen. Dit was uit het verleden een bekend fenomeen, maar niet op de schaal waarop het tegenwoordig voorkomt. „Het verschil is dat de ijsberen nu duidelijk opzettelijk jacht maken op andere beren, bijvoorbeeld vrouwtjes in de gebieden waar zij baren", aldus de Amerikaanse onderzoeker Steven Amstrup. „We nemen aan dat dit verband houdt met voedingsstress".