Mousavi bekleedde het premierschap gedurende de Iraans–Iraakse oorlog van de jaren tachtig en was als zodanig een van degenen die het land door die crisisjaren leidde. Veel Iraniërs hebben daarom goede herinneringen aan hem. Hij beschikt ook, net als Ahmadinejad, over een revolutionair verleden, een factor die van belang kan zijn.Behalve Mousavi zijn er nog twee hervormers die mogelijk hoge ogen gooien: voormalig president Mohammad Khatami en oud–parlementsvoorzitter Mahdi Karroubi. Khatami heeft ooit gezegd dat hij en Mousavi niet allebei kandidaat kunnen zijn, daarmee implicerend dat hij zich bij een kandidatuur van Mousavi zou terugtrekken.

Karroubi zegt dat hij zich er niets van aantrekt wie nog meer kandidaat is. De oud–parlementsvoorzitter wist vorige week Gholamhossein Karbaschi, voormalig burgemeester van Teheran en voorheen een aanhanger van Khatami, als campagneleider aan te trekken.

Analisten zeggen dat het hervormingsgezinde kamp vermoedelijk in eerste instantie verscheidene kandidaten zal stellen, om zich enkele weken voor de stembusgang achter één kandidaat te scharen. De hervormingsgezinden zouden hopen op die wijze de radicalen de wind uit de zeilen te nemen.

Mousavi geldt weliswaar als een hervormer, maar ook als iemand die bereid is met de geestelijken samen te werken. Hij weigerde zich bij eerdere verkiezingen in de strijd te werpen, maar zei dinsdag dat hij het gevoel heeft dat het land hem nodig heeft.

Een belangrijke factor is ayatollah Ali Khamenei, de man achter de schermen die een beslissende stem heeft in zowel geestelijke als politieke zaken. Hij heeft de afgelopen maanden herhaaldelijk steun betuigd aan Ahmadinejad, die door radicalisme en economisch wanbeleid velen van zich heeft vervreemd.

Mousavi was premier toen Khamenei president was. Destijds lagen ze herhaaldelijk met elkaar overhoop over hun bevoegdheden. Uiteindelijk werd de grondwet aangepast om het premierschap af te schaffen en het presidentschap op te waarderen.