Manifest SGP-jongeren gemiste kans
De SGP-jongeren moeten hun politieke visie op Israël niet loskoppelen van de Bijbel, betogen Rien Bogerd en Martien van der Zwan. Christenpolitici moeten zich juist in deze tijd ondubbelzinnig achter Israël opstellen.
Om maar met de deur in huis te vallen: het onlangs gepresenteerde Israëlmanifest van de SGP-jongeren is een gemiste kans. Afgezien van het feit dat we een Bijbelse onderbouwing missen, vinden we het buitengewoon jammer dat uitgerekend in deze spannende tijd de jongerenorganisatie van de SGP politieke standpunten over Israël en Jeruzalem nuanceert en daarmee het zorgvuldig opgebouwde pro-Israëlimago van de partij schaadt. Met alle waardering die wij hebben voor de SGP-jongeren vinden we het ook om electorale en politieke redenen niet verstandig het Israëlstandpunt te nuanceren.Met instemming hebben we het opinieartikel (RD van 24 februari) gelezen van Sara van Oordt, lid van Isreality en werkzaam bij Christenen voor Israël. Zij roept de SGP-jongeren terecht op Bijbels onderbouwde standpunten in te nemen over Israël. Het is jammer dat de SGP-jongeren haar in een reactie met een kluitje in het riet sturen met de opmerking: „In ons manifest hebben we het over Israël als staat. Het opsommen van Bijbelteksten brengt ons daarin niet veel verder.”
Wij roepen de SGP-jongeren op hun politieke visie op Israël niet los te koppelen van wat de Bijbel ons aanreikt. Het kan toch niet ontkend worden dat God het land beloofde aan Abraham en zijn nageslacht om dat erfelijk te bezitten? De tijd dat de heidenen Jeruzalem vertraden is voorbij. Het volk dat letterlijk van de kaart is geveegd kwam na negentien eeuwen tot nationaal herstel. Dit is nooit eerder gebeurd met enig ander volk. Met het ontstaan van Israël zijn profetieën in vervulling gegaan (Jesaja 11:12b en Ezechiël 36:24). Daar kun je als Bijbelgetrouwe politieke jongerenorganisatie toch niet aan voorbijgaan in je concrete politieke stellingname?
Het is jammer dat de SGP-jongeren napapegaaien wat de CU-jongeren in 2007 al rondbazuinden. Wat dat betreft wordt oud CU-nieuws gebracht uit jonge SGP-monden. Jammer!
Vredestichter
Kies een veiligere weg, laat het Woord spreken (Jesaja 62:1). Jeruzalem is de plaats die God verkoren heeft om daar in Zijn heiligdom te midden van Zijn volk te wonen (Jesaja 62:6,7). Daarom is Jeruzalem als ongedeelde stad voor Jood en christen onopgeefbaar. Wel moet het de roeping van Israël zijn om in de stad vredestichter te zijn, drager van sjalom, in de stad van de vrede.
Juist nu is Israël gebaat bij bondgenoten die zich ondubbelzinnig achter de Joodse staat opstellen. Zeker christenpolitici moeten dat doen. Dit betekent niet dat je geen kritiek mag hebben op Israël, maar wat voegt dat toe in het grote koor van linkse populisten die niet anders doen dan Israël beschimpen en beschadigen?
De kritiek op Israël is niet alleen in Nederland steeds vanzelfsprekender; we zien deze ontwikkeling ook wereldwijd. Denk aan Durban I, de wereldwijde ‘mensenrechtenconferentie’ die onder de vlag van de VN uitmondde in een orgie van antisemitisme.
Overigens heeft Israël, gelet op het grote islamitische blok en de slappe knieën van de meeste westerse landen, weinig goeds van de VN te verwachten. Israël staat nagenoeg alleen. Waar de SGP-jongeren nog veel verwachten van de EU en Europese betrokkenheid bij het oplossen van het conflict, hebben wij die hoop allang opgegeven. De verkwikking en verlossing van Israël moet en zal van een andere zijde komen!
Als gevolg van de oorlog met Hamas en de kredietcrisis die volgens veel internetfora ook de schuld is van ”de Joden”, is er een enorme opleving van het wereldwijde antisemitisme. Op een steenworp afstand van Joodse dorpen en steden wachten de terreurorganisaties Hamas en Hezbollah, verlengstukken van Iran, op nadere orders. Verder spitst de situatie rond het Iraanse atoomprogramma zich toe. Gelet op al deze ontwikkelingen is het manifest van de SGP-jongeren een gemiste kans.
Hamasstan
Het is sowieso achterhaald om te denken dat land-voor-vrede zal leiden tot pais en vree in het Midden-Oosten. Het is namelijk geen territoriaal conflict. Wat heeft het afstaan van land tot nu toe opgeleverd? Meer geweld en de totstandkoming van Hamasstan en Fatahland. Als het afstaan van land een duurzame vrede zou kunnen brengen, was er allang een Palestijnse staat geweest. Hét probleem is echter dat het bestaan van Israël voor veel islamieten een dagelijkse belediging is.
Hoe moet het conflict in het Midden-Oosten worden opgelost? Menselijk gezien is het onoplosbaar. Israël is een lastige steen waaraan de volken zich vertillen. We mogen echter weten dat God een plan heeft met het Joodse volk. Juist vanwege dit plan staat Israël continu in het middelpunt. Wat een bemoediging: God is bezig met het vervullen van beloften die er nog liggen, voor Israël én de kerk.
De auteurs zijn respectievelijk oud-secretaris en oud-jeugdwerk-adviseur van de SGP-jongeren.
www.refdag.nl/opinie voor eerdere artikelen over dit onderwerp.