Een volle Dom op zaterdagmiddag
Plaats: Utrecht, Domkerk
Tijdstip: zaterdag 28 februari, 15.30 uur
Uitvoerenden: Cantores Martini o.l.v. Remco de Graas en Cees-Willem van Vliet, orgel
Programma: vocale en orgelmuziek van Schütz, Scheidemann, Sweelinck en Scheidt
Een volle Utrechtse Dom op zaterdagmiddag, dat is een bekend verschijnsel. Sinds 1980 organiseert de Domcantorij iedere week de zogenaamde Zaterdagmiddagmuziek. Vanaf 1992 zijn het domcantor Remco de Graas en domorganist Jan Jansen die verantwoordelijk zijn voor de invulling ervan. Het is al jaren een succes, onder andere doordat er geen toegangsprijs is; iedereen betaalt na afloop naar draagkracht.Ook deze middag zijn alle zitplaatsen bezet. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het merendeel van het publiek de 50 is gepasseerd. Maar toch. Het programma is nu niet bepaald laagdrempelig: vocale muziek van eind 16e en eerste helft 17e eeuw.
Remco de Graas, de motor achter de programmering, heeft voor deze muziek een selectie gemaakt uit de Domcantorij: de Cantores Martini. Zes zangers: twee sopranen, een alt, twee tenoren en een bas. Waarbij de domcantor zelf als tenor meezingt en tegelijk het ensemble dirigeert: een hele prestatie!
Centraal onderdeel van het programma is Sweelincks ”Te Deum laudamus”, een van de ”Cantiones sacrae” die de Amsterdamse meester in 1619 uitgaf. Een heerlijk stuk, a capella gezongen, dat zowel qua inhoud als qua muziek treft. Je moet dan wel meelezen met de Latijnse tekst en vertaling, anders wordt het langdradig.
Bij de andere vroegbarokke vocale muziek -waaronder Schütz’ toonzetting van Psalm 42 en Psalm 117 van zowel Sweelinck als Scheidt- worden de zangers begeleid door Cees-Willem van Vliet. Hij bespeelt het tweeklaviers kistorgel dat Henk Klop vorig jaar voor de Domkerk bouwde. Het grijswitte instrument is duidelijk een aanwinst voor de kerk.
Ook in drie orgelsolostukken -gespeeld op drie verschillende orgels- laat Van Vliet horen dat hij weg weet met deze oude muziek. Alleen Sweelincks Fantasia g-dorisch had wat doorzichtiger gemogen.
Over doorzichtigheid gesproken: de vocale composities van Sweelinck, Schütz en Scheidt blinken uit in transparantie, zuiverheid, veelkleurigheid en tegelijk intimiteit. Als ze dan ook nog zuiver en krachtig gezongen worden, dan heb je een mooie middag.