Dit is een van de conclusies in het ”Dossier Armoede in Nederland 2009” dat zaterdag in Utrecht wordt gepresenteerd.Het document is een uitgave van de Werkgroep Arme Kant van Nederland/EVA (Economie Vrouwen en Armoede), een landelijke projectgroep van de Raad van Kerken in Nederland, en het arbeidspastoraat DISK.

De werkgroep Arme Kant van Nederland/EVA stelt eens in de drie jaar een ”Dossier Armoede in Nederland” samen. Daarin worden analyses, cijfers, feiten en ervaringen rond armoede in Nederland gebundeld.

Volgens het dossier zijn eenoudergezinnen, niet-westerse allochtonen en huishoudens die leven van een uitkering de belangrijkste risicogroepen. Vooral in huishoudens met kinderen loopt het tekort op tot enkele honderden euro’s per maand.

„Het is bewonderenswaardig hoeveel mensen met een minimuminkomen erin slagen hun huishouden draaiend te houden. Dat kost ontzettend veel pijn en moeite en gaat ten koste van veel ontplooiingsmogelijkheden waar mensen recht op hebben in onze samenleving.”

De werkgroep Arme Kant van Nederland/EVA keert zich tegen de groeiende tweedeling tussen betaald en onbetaald werkenden en tussen het arme en rijke(re) deel van Nederland. „Armoede is een probleem dat de Nederlandse samenleving voor een deel voortbrengt. Voor oplossingen is dan politieke wil van die samenleving nodig.”

Volgens de werkgroep moeten sociale allianties van kerken, zelforganisaties van uitkeringsgerechtigden, vakbonden en maatschappelijk werk „de schande van armoede in een rijk land aan de kaak stellen.”