De Servische leiders waren in de jaren negentig bang dat hun volk weer het slachtoffer van genocide zou worden, net als in de Tweede Wereldoorlog, aldus Plavsic. Door die angst werden de Servische leiders volgens haar blind voor het leed dat zij andere volkeren aandeden.

In de Tweede Wereldoorlog werden tienduizenden Serviërs vermoord, vooral door Kroaten. Volgens Plavsic lagen die misdaden nog vers in het geheugen van haarzelf en andere Servische leiders. De angst voor herhaling werd een „obsessie” en zo konden de Serviërs hun „edele volksaard” verliezen en duizenden onschuldige slachtoffers maken.

Plavsic was blind voor berichten over misdaden waarvan moslims en Kroaten in de jaren negentig het slachtoffer werden, zo geeft zij nu toe. „Wij wilden niet toestaan dat we weer slachtoffers zouden worden, en zo hebben wij zelf slachtoffers gemaakt.” Haar deel van de verantwoordelijkheid daarvoor „zal ik altijd met me mee dragen”, aldus Plavsic.

Zonder andere leiders met naam te noemen, zei Plavsic dat „het Servische volk een verschrikkkelijke prijs heeft betaald voor zijn leiders”, een groep waarvan zij zich naar eigen zeggen te laat heeft gedistantieerd. Zij hoopt dat haar schuldbekentenis ertoe bijdraagt dat de bittere gevoelens van de slachtoffers niet omslaan in haat en zelfvernietiging.