Nuon is in het nieuws. Een elektriciteitsbedrijf dat jarenlang een maatschappij was in handen van de overheid, wordt verkocht aan een buitenlands bedrijf. Voor velen is dit nauwelijks te accepteren. Zij willen het tegenhouden, zoals de SP.De verkoopplannen komen niet uit de lucht vallen. In 2006 is in de Tweede Kamer onder druk van Europese regelgeving besloten dat de energiebedrijven gesplitst zullen worden in een productie- en leveringsbedrijf enerzijds en een netwerkbedrijf anderzijds. Het netwerkbedrijf gaat over het beheer van de kabels, zowel van elektriciteit maar ook gas, een productie- en leveringsbedrijf richt zich echter op de productie, handel en levering van energie.

Het netwerkbedrijf van Nuon, verder gaand onder de naam Alliander, wordt niet commercieel, zijn aandelen worden dus niet verkocht. Het productie- en leveringsbedrijf wordt wel commercieel en zoekt nu samenwerking met een buitenlandse partner, met als doel sterker te staan op de Europese energiemarkt. Het is Europees gezien een kleine partij en zal het alleen niet redden.

Een aantal provincies en gemeenten in Nederland is in het bezit van Nuonaandelen. Zo is de provincie Gelderland grootaandeelhouder van Nuon, zij bezit 44 procent van de aandelen. Gelderland heeft in maart 2008 besloten dat Nuon op zoek mag gaan naar een buitenlandse partner, onder strikte voorwaarden als duurzaamheid en behoud van eigen karakter. In de Statenvergadering van 14 januari is hierop verder gegaan: een meerderheid van de Statenleden heeft ingestemd met de verkoop van de Nuonaandelen, ook de ChristenUnie-Statenleden. De ChristenUniefractie is van mening dat de toestemming tot verkoop in feite een stuk uitvoering is en dat er nu geen andere mogelijkheid is dan de aandelen te verkopen.

De ChristenUnie Gelderland stemt in met verkoop, maar de partner van Nuon moet, zoals gezegd, wel aan een aantal voorwaarden voldoen. Zo moet de consument verzekerd blijven van energievoorziening en moet aan die energie een redelijke prijs hangen, nu en in de toekomst.

Voor de ChristenUnie is ook duurzaamheid essentieel. Hoe gaat het bedrijf energie winnen, hoe gaat het om met uitstoot van milieuvervuilende stoffen als fijnstof? Welk beleid ontwikkelt het om minder afhankelijk te zijn van fossiele brandstoffen? Dit zijn zaken die voor de CU van wezenlijk belang zijn, en waar ze de partner voor Nuon op toetst.

Wat ook een rol speelt bij de verkoop, is het omgaan met de opbrengst. Er komen vele miljoenen vrij en de verleiding is groot die te gebruiken voor allerlei mooie plannen. De ChristenUnie vindt dat de vrijkomende gelden met zorg beheerd moeten worden en waarschuwt dan ook voor het zogenaamde verjubelen van dit geld. De partij maakt zich sterk voor het vastzetten van het stamkapitaal, het investeringsgeld, zodat dit in de toekomst steeds weer rente oplevert. Dit rendement van het Nuongeld kan dan besteed worden voor duurzame projecten.

De auteur is fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Provinciale Staten van Gelderland.