Dat heeft massapsycholoog en mediadeskundige dr. J. van Ginneken vrijdag gezegd.Een pseudogebeurtenis is een uit Amerika overgewaaide wetenschappelijke term voor gebeurtenissen die worden georganiseerd om een politicus in een zo gunstig mogelijk daglicht te plaatsen. Van Ginneken heeft zich erover verbaasd „hoe media met gemak op de been te krijgen zijn voor zo’n voorspelbaar toneelstukje.” Zo’n vijftig journalisten reisden donderdag met Wilders heen en weer naar Londen. Ze buitelden soms letterlijk over elkaar heen om de politicus te spreken, te filmen of te fotograferen.

Van Ginneken begrijpt best waarom Wilders met zijn vergeefse vlucht naar Londen zoveel zendtijd en krantenkolommen in binnen- en buitenland opeiste. „Het is een zichzelf versterkend mechanisme. Alle journalisten hobbelen op zo’n moment achter Wilders aan omdat ze bang zijn iets groots te missen. De media reageerden als honden van Pavlov.”

„Wat daarbij opvalt”, vervolgt de mediadeskundige, „is dat nieuws vaker gaat over personen en gebeurtenissen en bijna nooit over processen en structuren. Die zijn te ingewikkeld en te weinig feitelijk om uit te leggen.”

Wilders heeft goed in de gaten hoe media werken. „Hij zoekt steeds de grens op van wat acceptabel, fatsoenlijk en toegelaten is.”