Er is in de dood iets ongewoons en vreemds, dat hem zo verschrikkelijk maakt. De mens die nu sterft, is nog nooit gestorven geweest. Niemand kan dit ten volle naar het leven zeggen, wat een groot werk het is zijn leven af te leggen. Het is een zaak die de mens nog nooit heeft ondervonden. Want zijn gedachten, zijn aandoeningen, zijn vermaak en zijn verlangens zijn nu veranderd van hetgeen zij tevoren waren. Ja, wat in het leven zijn lust was, kan nu zijn pijnbank wel zijn.Het is dan geen wonder dat de mens zeer bevreesd is om die reis te doen, waarvan hem niemand die ze tevoren gemaakt heeft, een bijzonder of nauwkeurig bericht uit ondervinding heeft kunnen geven. In het bijzonder geldt dat hen bij wie het geloof in de Heere Jezus Christus niet aanwezig is. Wat met de dood samengaat, maakt hem verschrikkelijk. Was het alleen maar gelijk de beesten te sterven en tot stof weder te keren, dan was er zo veel schrik niet in. Maar een onsterfelijke ziel te hebben, die voor Gods hoge vierschaar moet verschijnen, waar het uitgesproken vonnis nooit meer te herroepen is.

James Durham,predikant te Glasgow

(”De zaligheid der doden”, 1735)