Zahars eis tot het respecteren van de Palestijnse rechten raakt de kern van het conflict. Officieel streeft Fatah nog altijd naar „volledige bevrijding van Palestina en uitroeiing van het zionistische economische, politieke, militaire en culturele bestaan.” In de praktijk lijkt de organisatie echter bereid een Joodse staat te accepteren naast de Palestijnse. Maar Hamas wil één staat. Dat Palestijnen en Joden verschillen van visie op elkaars rechten, maakt het geschil eindeloos.De Palestijnse premier Salam Fayyad gaf gisteren al commentaar op de morgen te houden Israëlische verkiezingen. De uitslag is nog niet eens bekend. Hij verwacht geen oplossing voor het conflict tussen Joden en Palestijnen van degene die de verkiezingen wint. Waarom niet? Hij zegt: „De bezetting en de kolonisatie van Palestijns land gaan gewoon door.” Elk overleg is dan bij voorbaat gedoemd te mislukken. De partijen zijn het niet eens over elkaars rechten.

Het gesignaleerde visieverschil geeft Hamas geen recht zich de inhoud van VN-transporten toe te eigenen. Toen de Turkse minister-president Erdogan na een confrontatie met de Israëlische president Peres Davos verliet, kreeg dat veel aandacht van kranten en televisie. Wat doet de pers met Hamas? Proberen politiek en media het stelen te bagatelliseren of weg te moffelen? Of gaan de ogen eindelijk open? Er is met de terroristische organisatie geen garen te spinnen.

Erdogan kreeg ook al meer aandacht dan Europees commissaris voor Ontwikkeling en Internationale Hulp Louis Michel. Die liet bij een bezoek aan de Gazastrook eind januari geen spaan heel van Hamas. Hij stelt Hamas verantwoordelijk voor alle doden en vernietiging. Er gaan elk jaar tientallen miljoenen euro’s naar de Gazastrook. Maar Michel zegt daar genoeg van te hebben. Omdat de met dat geld geholpen infrastructuur telkens systematisch wordt vernield.

Gaat het feit dat Hamas zich wederrechtelijk VN-hulpgoederen toe-eigent als incident de doofpot in? Dinsdag stal de organisatie 3500 dekens en 400 voedselpakketten uit een opslagplaats in Gaza. Donderdag reden door het ministerie van Sociale Zaken van Hamas gehuurde vrachtwagens brutaal 200 ton bloem en rijst weg. Hamas zegt: Het ging per ongeluk. Wie dat gelooft is een dwaas. Een chauffeur van het Rode Kruis zei dat Hamas ambulances probeert te stelen.

Hamas maakt zich onmogelijk. Toch vertelt menigeen: Die Palestijnen zijn slachtoffer van Israël, dat hun rechten vertrapt. Hamas blijft steun vinden in de wereld. Niet lang geleden zei Jimmy Carter, voormalig president van de Verenigde Staten, dat Hamas een betrouwbare groep is; niet verantwoordelijk voor de problemen in Gaza. President Mubarak van Egypte is verstandiger. Hij waarschuwde Hamas: Weiger geen wapenstilstand. Maar terroristen luisteren niet.

Dat Palestijnen en Joden verschillen van visie op elkaars rechten, maakt het geschil eindeloos. Uiteindelijk ontkent niet alleen bisschop Williamson dat de nazi’s Joden vergasten. Niet alleen hij is van mening dat er niet 6 miljoen, maar ‘slechts’ een paar honderdduizend Joden in kampen omkwamen. Ook de Palestijnse president Mahmud Abbas bagatelliseerde drie decennia geleden in zijn te Moskou verdedigde ‘historisch’ proefschrift het vreselijk karakter van de Holocaust.