Ook een andere zekeraar wordt vervolgd doordat een klimmer in hetzelfde klimcentrum, Tussen Hemel en Aarde in Amsterdam-Zuid, na een val ernstig gewond raakte. Beide zaken komen op 10 februari voor de rechter.„Dit is een vreselijke situatie,” zegt Stan Stolwerk, directeur van de Koninklijke Nederlandse Klim- en Bergsport Vereniging (NKBV). „Natuurlijk voor het slachtoffer, maar ook voor de zekeraar. Het is niet zomaar te zeggen wie de schuldige is. Waar twee klimmen, zijn er twee verantwoordelijk voor de veiligheid.”

Een veel voorkomende klimmethode is ”indoor toprope”. De klimmer zit vast aan een touw dat via een katrol aan het dak naar beneden loopt. De zekeraar houdt het touw strak. Als de klimmer valt, blijft hij hangen door het tegengewicht van de zekeraar en het zekeringssysteem.

Te oordelen naar de ongevallenstatistieken is klimmen volgens Stolwerk een veilige sport. „Het is zes jaar geleden dat het laatste dodelijk klimongeluk in een hal plaatshad. Er gebeurt weinig, maar als er iets gebeurt, is dat wel even anders dan wanneer je van je fiets valt.”

De meeste klimaccommodaties werken met goed opgeleide instructeurs en dito materiaal, vindt Stolwerk. „De meeste ongelukken ontstaan doordat mensen niet alert zijn en zij gebeuren bij ervaren klimmers.”

De NKBV-directeur vindt het niet eenvoudig om aan te tonen wie er aansprakelijk is als het fout gaat. „De communicatie tussen de klimmer en de zekeraar moet duidelijk zijn.”

Behalve menselijke factoren zijn er andere zaken die de veiligheid beïnvloeden, zoals de conditie van de wanden en de inrichting van de hal.

De klimbond volgt de zaak op de voet. „Onze vereniging wil van deze gevallen leren hoe we de veiligheid in klimhallen kunnen verhogen en hoe we onze opleidingen kunnen verbeteren.”

Veel scholen voor middelbaar onderwijs bieden leerlingen klimlessen aan. „Bij ons op school is gelukkig nooit iets ernstigs gebeurd”, vertelt Margriet Beekman-Rotte, docente bewegingsonderwijs op de Pieter Zandt Scholengemeenschap in Kampen. „De leraren zijn goed geschoold. In het begin werken we met drie man: de klimmer, de zekeraar en de back-up voor extra ondersteuning. We letten meer op de zekeraar dan op de klimmer, want het is belangrijker dat de klimmer niet valt dan dat hij goed klimt.”

Volgens Johan Bisschop (22) uit Veenendaal is klimmen niet per definitie veilig. „Sport is in principe niet zonder risico’s. Dat geldt zeker voor de klimsport”.

Wandklimmen vindt hij een aanrader, ondanks het feit dat zijn allereerste klimervaring tijdens een opleiding vier jaar geleden een nare afloop had. Hij viel van de wand 12 meter naar beneden. Een incomplete dwarslaesie was het gevolg, hoewel het herstel boven verwachting is.

De oorzaak was een persoonlijke fout, veroorzaakt door meerdere factoren. „Maar wanneer is het helemaal eigen schuld en dus enkel en alleen te wijten aan de klimmer?”

Om te kunnen spreken over een veilige klim moeten volgens de Veenendaler alle factoren kloppen. „Het materiaal moet goedgekeurd zijn en de hal en de instructeurs gecertificeerd. De communicatie tussen zekeraar en klimmer moet duidelijk zijn en de instructie afgestemd op de ervaring van de klimmer.” Ook moeten bepaalde voorzorgsmaatregelen worden getroffen, zoals het aanleggen een zachte ondergrond.

Het punt van aansprakelijkheid is niet eenvoudig. Dat blijkt uit het feit dat de rechtszaak over de aansprakelijkheid feitelijk nog in het beginstadium verkeert. Bisschop: „Het is geen kwestie van het analyseren van feiten en het aanwijzen van de dader. Het vinden van de ‘schuldige’ is altijd complexer dan je denkt.”