De vrees verdwijnt snel als de eerste forensen instappen. Het lijkt alsof mensen al jaren reizen met het nieuwe vervoersbewijs. Elke keer als er een stroom reizigers aankomt, stuiven de RET–medewerkers naar de poortjes om te assisteren. Meestal is hun hulp niet nodig.Ervaren reizigers weten dat dit moment eraan zat te komen. Maar veel van hen hebben tot de laatste dag gewacht om de kaart te gebruiken. De slogan ’check in, check out’ zit bij ze ingebakken.

Ondanks alle aandacht voor de chipkaart is toch een aantal Rotterdammers de invoering ontgaan. Verbaast staart een man naar de poortjes. In zijn hand houdt hij een verfrommelde strippenkaart. Hij begrijpt niet waarom voor iedereen de deuren opengaan, maar voor hem niet. Ondertussen galmt uit een speaker dat de ov–chipkaart het enige vervoersbewijs is. Een medewerkster vangt de reiziger op en dirigeert hem naar een automaat om een chipkaart aan te schaffen.

Een man met een hagelnieuwe strippenkaart overkomt hetzelfde. De reiziger moet even slikken als hij hoort dat het nieuwe vervoersbewijs hem 7,50 euro kost.

Een dakloze op metrostation Beurs krijgt bijna een poortje in zijn gezicht. Hij foetert en snauwt de servicemedewerker toe. Die is onverbiddelijk en wijst naar een rij wachtende studenten, abonnementshouders en andere reizigers. Daarbij kan hij aansluiten.

Onvrede is er nauwelijks op de metrostations. Af en toe moppert een reiziger over de compensatiekaart. „Ik loop nu met drie vervoersbewijzen. Wat een gedoe", richt een vrouw zich tot een RET’er. De medewerker laat zich er niet door van de wijs brengen. „Binnen twee tot drie maanden is ook Qbuzz over op de chipkaart. Dan heeft u de compensatiekaart niet meer nodig".