Opinie

Syncretisme

Diverse recente artikelen (zo RD 21-1) wekken de indruk dat er momenteel sprake is van het doorbreken van een nieuwe, syncretische opvatting, ontstaan binnen het christendom maar met elementen uit het orthodox zionisme.

28 January 2009 10:02Gewijzigd op 14 November 2020 07:11

Resultaat is een schijnbaar gemeenschappelijke eschatologische invulling van het verschijnen van de Messias aan het einde der tijden, wanneer het Joodse volk het volledige Jeretz Israël bezet zal hebben. Ik wil voor dit syncretisme waarschuwen, omdat, hoewel er op het niveau van woorden overeenkomst lijkt te zijn, de verschillen op begripsniveau enorm zijn. Waar namelijk voor christenen Jezus Christus de Verlosser is, wordt dit in het orthodox zionisme beslist afgewezen. De Messias die hier verwacht wordt, zal het volk Israël exclusief bezit van het land geven en heerschappij over alle volken, maar staat recht tegenover Christus, Wiens Koninkrijk niet van deze wereld is (Joh. 18:36 e.v.).Overigens zijn de eschatologische opvattingen van de zionistische orthodoxie, die de christelijke syncretisten tot de hunne lijken te willen maken, afwijkend van die van de ultraorthodoxie binnen het Jodendom en grotendeels gebaseerd op de laatnegentiende-eeuwse mengeling van kabbalistische en Europees nationalistische opvattingen van de zionistische rabbijn Avraham Jitschak Kook.

Rogier Schravendeel

Sumatrakade 539

1019 PR Amsterdam

First lady

In het interessante artikel (RD 23-1) over Michelle Obama viel mij negatief op dat geschreven werd over de eerste „zwarte” first lady. Maar iedereen die niet kleurenblind is, kan zien dat ze niet zwart maar lichtbruin is! Hoewel ook anderen zich zo uiten, lijkt het mij niet terecht, daar dit woord in deze context een negatieve lading heeft.

H. Top

Steneveld 32

6715 HB Ede

Godslastering (III)

De heer A. Oudenaarden (RD 24-1) noemt zeker elementen die wij als gereformeerde gezindte ons aan moeten trekken. De verdeeldheid in en tussen de kerken is niet iets om trots op te zijn. Echter, in de nog ongedeelde kerk van voor de Afscheiding (1834) zal de verdeeldheid zeker niet minder geweest zijn. Ds. Th. van der Groe haalt al uit naar de dorre, geesteloze predikers in die kerk. De algemene christelijke kerk is gelukkig niet te beperken tot een (deel) van de gereformeerde kerken in ons land, maar wordt door God Zelf uit de hele wereld geformeerd om, naar Zijn Woord, Zijn lof te vertellen. Intussen geloof ik dat er onder hen die hier helaas onder verschillende kerkdaken verkeren, zijn die elkaar hier al vinden in wat God in hun leven heeft gewerkt. Zij zullen straks hierboven hun kroon voor Zijn voeten neerleggen in eenparigheid. Wij ook? Dat lijkt me toch noodzakelijker om te begeren dan een kerkelijke situatie zoals eerder aangegeven. Overigens lijkt me dat de seculiere Nederlander niet voor godsdienst is te interesseren, gesteld dat de kerken elkaar zouden vinden in de (hoofd)zaken. Men heeft vaak geen enkel besef van de kerkelijke realiteit. Het gaat erom: Zijn wij echt christen, door genade, of alleen in naam, en dan nog vaak alleen zondags?

A. J. van der Hel

Stadspolderring 141

3315 CH Dordrecht

Terrorisme

In RD 26-1 vraagt de commentator of president Obama beseft dat terroristen menselijkheid primair zien als verachtelijke zwakheid. Persoonlijk denk ik dat dé vraag een heel andere is, namelijk: is de wereldvrede ermee gebaat als „we” kwaad met kwaad vergelden, als we onze menselijkheid aan de kant zetten omdat we denken dat dat helpt om terroristen te vangen en af te schrikken? In het geval van Guantanamo Bay werkt het dus blijkbaar averechts, want enerzijds blijkt men niet in staat de echte terroristen te ontmaskeren te midden van de wellicht honderden onschuldig opgepakten; anderzijds blijken juist die gevangenschap en het overleven daarvan een reden te zijn om tot een hogere rang in de al-Qaidagelederen te kunnen worden bevorderd. Er is dus reden te meer om verdachten (vooral niet vergeten dat het om verdachten gaat, niet om veroordeelden) van terrorisme een behandeling te geven die past bij „onze” waarden en normen en maatstaven van rechtsorde. Dit hoeft een strenge behandeling geenszins uit te sluiten, lijkt mij. Verder ben ik van mening dat (mede)menselijkheid een grote kracht is, die ons van God is gegeven. Het lijkt me wijs om daar zorgvuldig mee om te gaan en deze niet zomaar af te werpen omdat anderen dat als een zwakte zien.

John E. Smit

Daniël Heinsiusstraat 49

7412 NK Deventer

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer