Dat blijkt uit de nieuwe publicatie ”Welkom thuis. Pastorale zorg voor christenen met een moslimachtergrond” van Herman Takken, stafmedewerker van stichting Evangelie & Moslims (E&M).De stichting organiseerde gisteren samen met de vereniging voor zending in Nederland (IZB) en het lectoraat gemeenteopbouw van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) een studieavond naar aanleiding van de handreiking. Ds. W. Dekker (IZB), Jurjen ten Brinke (Hoop voor Noord) en enkele medewerkers van Evangelie & Moslims die zelf een moslimachtergrond hebben, gaven een reactie.

Volgens Takken gaan kerken zeer verschillend om met de vraag hoe de kloof tussen een traditionele kerk en een christen met een moslimachtergrond overbrugd kan worden. „Moet de bekeerling naar de kerk, of gaat de kerk naar de bekeerling?”

Zelf pleit hij meer voor het opnemen van ex-moslims in bestaande kerken dan voor het stichten van nieuwe etnische gemeenten. „Het Koninkrijk van God is per definitie multicultureel. Het stichten van aparte kerken staat haaks op de door God bedoelde eenheid.”

Takken schetst in zijn boek dat voor het opnemen van nieuwe gelovigen een gastvrije en open houding van gemeenten onmisbaar is. „De drempel voor het deelnemen aan gemeenteactiviteiten is vaak te hoog. Een moslim die christen wordt, heeft het nodig er telkens weer bij betrokken te worden. Een middel kan zijn om de kerken veel meer doordeweeks te openen.”

Na zijn bekering komt een moslim vaak in een moeilijke periode terecht, aldus Takken. „Hij wordt door zijn familie gezien als verrader en wordt zelfs vaak bedreigd. Dit kan hem in een identiteitscrisis brengen. Het is van groot belang dat christenen om de bekeerling heen staan en hem door dalen van diepe duisternis heen helpen.”

Ds. Dekker zei in een reactie er niet ten allen tijde op te willen aandringen dat christenen met een moslimachtergrond steeds de zondagse diensten bezoeken. „Ik denk dat het heel begrijpelijk is dat christenen met een oosterse achtergrond zich niet zo snel thuis zullen voelen in onze traditionele diensten. Het gevoel dat het eigenlijk zou moeten, zou een domper kunnen zetten op de vreugde Christus gevonden te hebben.”

Ds. Dekker zei er daarom net als Takken voor te willen pleiten dat kerken ook doordeweeks hun deuren openen. „Niet alleen met het oog op christenen met een moslimachtergrond, maar ook met het oog op vermoeid geworden Nederlanders, die een plek zoeken om God te vinden.”