Nederland kent een rijke traditie van tolerantie en vrijheid van meningsuiting. Maar hoe zit het met het uitoefenen daarvan vandaag de dag? Die vraag houdt mij al bezig sinds mijn studententijd – nu ruim veertig jaar geleden.Toen was ik voor vrije seks en voor een boycot van producten uit Israël en Zuid-Afrika. Enthousiast werkte ik mee aan demonstraties en lezingen over de gevolgen van de economische uitbuiting door ons, rijke westerse landen. De analyse van Marx leek wonderwel van toepassing op velerlei situaties en een bevredigende verklaring te bieden voor alle ellende in de wereld. Hoezo de zuigkracht van de consument? De schuld van het grootkapitaal en de multinationals! Pacifisme was in. Ik deed mee aan kleine prikacties en weigerde belasting te betalen. Totdat ik dreigende brieven kreeg van de Belastingdienst, waarbij totaal niet ingegaan werd op mijn argumentatie, alleen een botte sommering: betalen, of anders… Hoezo vrijheid van menings-uiting? Ja, ik mocht mijn mening geven, maar niet in praktijk brengen.

Hoe kijk ik nu tegen deze dingen aan? Een beetje anders. Is dat omdat ik nu veertig jaar ouder ben, en de dingen wat beter kan relativeren? Ben ik gewoon conservatief geworden? Want ik ben nu –anno 2009– vóór Israël, en een warm voorstander van het huwelijk waarin alleen seksualiteit zoals door God bedoeld tussen één man en één vrouw tot haar volle bedoeling en bloei kan komen.

Zondeval

En de ellende in de wereld? Die zie ik nu als het gevolg van onze hebzucht, graaizucht, het elkaar niet kunnen liefhebben zoals God dat bedoeld heeft. Kortom, allemaal gevolgen van de zondeval zoals die beschreven wordt, meteen al in het begin van het eerste boek van de Bijbel, in Genesis 3. Wie is er nu wijzer en groter: het schepsel of de Schepper? De auto of de autofabrikant?

Zes jaar geleden ben ik tot geloof in de Heere Jezus Christus gekomen. Uit genade ben ik de God van de Bijbel op Zijn Woord gaan geloven. En mijn wereldbeeld en meningen zijn veranderd. Daarom ben ik nu vóór het huwelijk. En ik weet hoe vreselijk het is als je je anders voelt en denkt homoseksueel te zijn.

Want dat ben ik geweest. Uit Gods Woord weet ik dat dat niet Zijn bedoeling is, zoals zo veel zaken in deze wereld vreselijk zijn, soms zelfs te vreselijk voor woorden, en soms zelfs te vreselijk om aan te zien. Wie kijkt er nu met plezier naar het journaal? Wie gaat er aids-wezen helpen en opvangen? Wie verdedigt de zwakken en weerlozen? Wie komt er op voor het ongeboren leven?

Wie durft er nog te zeggen dat homoseksualiteit niet in de bedoeling van God ligt? Dat er vergeving voor is, en genezing? Wie heeft er een positieve boodschap voor deze wereld, namelijk dat God de wereld zo liefheeft dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft om ons dit allemaal te vergeven?

Ja, homoseksualiteit zie ik als een van de vele schakeringen van de zonde in deze wereld. Helaas heeft de kerk veelal de mensen die hiermee kampen veroordeeld en uitgespuwd.

Medicijn

Zijn er dan geen andere zonden? Zeker; wat te denken van machtsmisbruik, seksueel misbruik, seksuele onreinheid, om maar wat te noemen. Maar herkennen we ook de subtielere vormen? Wat te denken van jaloezie, roddel, leedvermaak, pesten, belasting ontduiken, illegaal kopiëren, verslavingen aan internetspelletjes, televisie, snoepen, roken enzovoort? Mag ik dat nog zonde noemen, of word ik dan aan de schandpaal van het moralisme genageld of misschien zelfs wel vervolgd wegens laster of smaad?

Waar zonde is, is een uitweg. In mijn ogen is zonde de diagnose van alle ellende in deze wereld. Zonde is de ziekte waaraan deze wereld lijdt. Het niet gericht zijn op Gods liefde en vergeving. Maar er is een medicijn. Daar heeft God in voorzien. Het is gratis, en effectief. Het heet genade, en is verkrijgbaar aan de voeten van de Heere Jezus, bij het kruis op Golgotha. Gewoon door te erkennen dat we zondaren zijn, dat ook ik een zondaar ben en Gods hulp nodig heb, Zijn vergeving én genezing, op alle gebieden, in mijn hele leven.

Manipuleerbaar

Vanuit mijn eigen lesbische verleden weet ik dat zonde, met name die zondige manier van leven, niet gelukkig maakt. Je kunt wel doen alsof. Ik ben daar heel goed in geweest. Ik wist toen niet dat het zonde was. Ik wist toen niet dat er een uitweg was.

Daarom, minister Plasterk, ik gun u uw mening, als u in een interview zegt dat homo’s geen genezing nodig hebben. Stichting Onze Weg denkt daar anders over. Waarom zou uw mening beter zijn dan de andere? Waarom bestrijdt u het hoogste wat u aangeboden wordt: Gods helende liefde in al onze gebrokenheid, op alle terreinen, voor alle soorten en kleuren mensen?

Ik gun u uw macht over de subsidiekraan, dat is nu eenmaal het gevolg van onze democratische spelregels. U staat voor uw beleid. Ook dat is uw goed recht. Maar uw macht over de subsidiekraan geeft aan hoe tolerant u werkelijk bent, en hoe broos en manipuleerbaar onze samenleving eigenlijk is.

Gun daarom anderen, met name christenen, ook hun mening en een praxis die gebaseerd is op de Bijbel.

De auteur is lezeres te Den Haag.