Op dit moment zijn Nederlandse artsen niet aan specifieke richtlijnen gebonden bij de keuze om de behandeling van een doodzieke patiënt te staken. Een aanzienlijk deel van de patiënten die op een afdeling intensieve zorg overlijden, sterft omdat de behandeling noodgedwongen wordt gestopt.

Zwaveling wil dat vastgelegd wordt dat artsen niet alléén mogen beslissen een behandeling met medicijnen of apparatuur te staken, het zogeheten abstineren. De arts verwijst naar Frans onderzoek waaruit blijkt dat er in dit geval niet altijd met collega’s overleg wordt gepleegd. Zwaveling zegt niet te kunnen uitsluiten dat dit in Nederland ook voorkomt. Volgens Zwaveling is het overleg van groot belang, omdat ook artsen nooit helemaal feilloos kunnen voorspellen hoe het ziektebeeld van een patiënt verloopt.

Zwaveling vindt bovendien dat er nauwkeurige verslaglegging over abstineren moet plaatsvinden, iets wat bij euthanasie wel verplicht is. Ook moet worden vastgelegd dat artsen de verplichting hebben de familie van de patiënt in te lichten over de manier waarop de patiënt is overleden, vindt Zwaveling. Uit hetzelfde buitenlandse onderzoek blijkt namelijk dat dit niet altijd gebeurt.

De Koninklijke Maatschappij ter bevordering van de Geneeskunst was donderdag niet bereikbaar voor commentaar.