Staatssecretaris Ross van Volksgezondheid overweegt serieus om bestuurlijke boetes mogelijk te maken. Daarvoor is een wetswijziging nodig.

Ross volgt hiermee de suggestie van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) op om zorgaanbieders die in gebreke blijven, te bestraffen. De bewindsvrouw noemt het voorstel „zonder meer waardevol”, schreef ze woensdag in een brief aan de Tweede Kamer. Betere kwaliteit is vaak efficiënter, kost dan minder, is goed voor de patiënt en ook het zorgpersoneel is tevredener.

In de brief spoort ze de zorgsector ertoe aan binnen twee jaar een goed kwaliteitsbeleid op poten te zetten en uit te voeren, transparanter te werken en positieve vernieuwingen in de zorg actiever te verspreiden. Dat gebeurt nu veel te weinig en dat is „onaanvaardbaar”, stelt Ross. De IGZ meldde onlangs dat slechts een klein deel van de zorgaanbieders voldoet aan de Kwaliteitswet die in 1996 is ingevoerd.

Ross eist dat alle betrokkenen in de zorg de aangetoonde knelpunten actief aanpakken. Volgens haar is een hardere aanpak nodig om de „omslag” te maken. Vrijwilligheid werkt niet voldoende. „Er bestaat nu geen goed klimaat voor een stevige aanpak van verbetering van de zorg”, aldus Ross.

De zorgpartijen verschuilen zich volgens haar te veel achter de ingewikkelde regelgeving die vertragend zou werken. Ross vindt dat niet altijd opgaan, omdat sommige instellingen wel heel goed scoren en andere instellingen helemaal niet. Volgens haar ligt het ook niet aan onduidelijke regels over het kwaliteitsbeleid. „Die zijn toereikend. Het gaat om consequent doen wat in de regelgeving al langer is vastgesteld.”

Ross wijst nadrukkelijk op het belang van vernieuwde methoden en werkwijzen in de zorg. Ziekenhuizen pikken veel te weinig op van de verbeteringen die collega’s elders bedachten.

Als voorbeeld noemt ze de zorg voor zwangere vrouwen met een verhoogde kans op complicaties. Zeven jaar geleden wees een experiment uit dat deze vrouwen met specifieke zorg en controle thuis konden blijven. Anders liggen zij maandenlang in het ziekenhuis, wat twee keer zoveel kost. „Slechts een paar ziekenhuizen hebben deze methode gevolgd. Ruim negentig ziekenhuizen werken nog op de oude, dure en klantonvriendelijke manier.”

Het onderzoeksinstituut Nivel wijst erop dat kwaliteit van de zorg nauwelijks „hard” te meten is en dat het bijna niet mogelijk is instellingen wat betreft kwaliteit met elkaar te vergelijken. Het ontbreekt aan geschikte manieren om te meten wat de invloed van zorg en behandeling is op de gezondheid van de patiënt.