Lukas 16:22 en 23O, wat zou het naar wezen: buiten Christus te sterven en zonder geestelijke begraving van uw oude mens, met een schijn van Christus naar het graf te worden gebracht. Wat zou het u hierna eeuwig berouwen, als na uw dood uw geweten wakker zal worden. Berouw, dat u de aanbieding van Gods genade hier hebt verwaarloosd. Dat u anderen, die u hier heb veracht, in Abrahams schoot met Lazarus ziet, maar u bent met de rijke man buiten de hemel gesloten.

Zie toch bijtijds uit naar het middel om de toekomende toorn te ontvluchten. Leer uzelf recht kennen, dat u nog dood bent. Bid de Heere dat Hij u nog wil doen ontwaken uit uw doodsslaap, opdat u eens aan uzelf, als aan een dode, een walg mocht krijgen. Smeek de Heere dat Christus in u mag komen wonen door Zijn Geest, om u daardoor werkzaam te maken om uw oude mens te begraven.

Wat u aangaat, gij volk van God, die in de hoop leeft van met Lazarus zalig te sterven en in Abrahams schoot gedragen te worden: u moest nu tegen die verschrikkelijke dood, ja, tegen al het akelige van het graf waarin u rusten zult, niet meer zo opzien. Want zodra u de adem zult uitblazen, zult u terstond naar de hemel gaan. De engelen zullen uw ziel dragen in Abrahams schoot.

Johannes Barueth,

predikant te Dordrecht

(”De predikende en wonderdoende Christus”, 1754)