Opinie

Ophef rond Rick Warren diep ironisch

Uiteindelijk moeten iedere christen en iedere kerk bepalen wat het zwaarst weegt: publieke acceptatie of het Bijbelse gezag. Dat stelt dr. Albert Mohler naar aanleiding van de ophef rond Obama’s besluit om Rick Warren een rol te geven tijdens zijn inauguratie.

26 December 2008 19:04Gewijzigd op 14 November 2020 06:58
„Als Obama iemand wilde kiezen die bij het publiek als evangelicaal bekendstaat en die tegelijkertijd sympathie heeft voor zijn agenda om bevolkingsgroepen te verenigen, dan had hij moeilijk een herkenbaarder figuur kunnen nemen dan Warren.” Foto: Rick Wa
„Als Obama iemand wilde kiezen die bij het publiek als evangelicaal bekendstaat en die tegelijkertijd sympathie heeft voor zijn agenda om bevolkingsgroepen te verenigen, dan had hij moeilijk een herkenbaarder figuur kunnen nemen dan Warren.” Foto: Rick Wa

Rick Warren, voorganger van de megakerk in Saddleback, is verzeild geraakt in een tornado en dat zal nog wel even zo blijven. De mededeling dat hij tijdens de inauguratie van aankomend president Obama op 20 januari het openingsgebed zal uitspreken, leidde al snel tot grote woede.Op internet en in de media werd Warren een homofoob genoemd, en de keuze voor hem een aanval op de homoseksuele gemeenschap. Het idee dat Warren bij de plechtigheid een belangrijke rol zou hebben nadat Obama binnen de homoseksuele gemeenschap zo veel steun had gezocht en ontvangen, werd „afschuwelijk” en „verwerpelijk” genoemd. Zelfs vurige Obama-aanhangers kwamen hevig in verzet.

Duidelijk geraakt door de kritiek liet Obama in een interview weten: „Graag wijs ik erop dat ik een paar jaar geleden werd uitgenodigd om in de kerk van Rick Warren te spreken, hoewel hij wist dat mijn opvattingen op het punt van homorechten volledig tegengesteld zijn aan de zijne. (…) We zullen het niet over ieder onderwerp eens worden. Maar wat we moeten doen is een atmosfeer creëren waarin we met elkaar van mening kunnen verschillen zonder onvriendelijk te zijn, en vervolgens onszelf richten op de dingen die we als Amerikanen gemeenschappelijk hebben.”

Ironisch
Obama heeft de achterliggende jaren steeds geweigerd iets te doen om te verhinderen dat het huwelijk voor mensen van gelijk geslacht werd opengesteld. En voor de verkiezingen bracht zijn campagneteam een boodschap van zijn echtgenote Michelle naar buiten waarin ze de hoop uitte dat het homohuwelijk uiteindelijk geaccepteerd zou worden. De homogemeenschap in de VS weet dat de nieuwe president in politiek opzicht een betrouwbare vriend zal zijn. Warren anderzijds heeft zich publiekelijk tegen het homohuwelijk uitgesproken. In deze context moet de woede richting Warren worden gezien.

Deze verontwaardiging is diep ironisch. Rick Warren heeft enorm veel energie besteed aan het bevorderen van maatschappelijke saamhorigheid. Als Obama iemand wilde kiezen die bij het publiek als evangelicaal bekendstaat en die tegelijkertijd sympathie heeft voor zijn agenda om bevolkingsgroepen te verenigen, dan had hij moeilijk een herkenbaarder figuur kunnen nemen dan Warren.

Nu echter belagen veel van Obama’s eigen aanhangers de voorganger uit Saddleback alsof hij een van haat vervulde homofoob is. Dat is hij duidelijk niet.

Doorslaggevend
We willen allemaal graag als ”cool”, als maatschappelijk acceptabel, worden beschouwd. Maar geloven dat het huwelijk voor mensen van gelijk geslacht verkeerd is, is genoeg om -in ieder geval in veel kringen- van het ene op het andere moment niet-cool te worden.

Warren zal de laatste niet zijn die in een tornado terechtkomt. Predikant na predikant en kerk na kerk wordt binnenkort met een vergelijkbare uitdaging geconfronteerd. Hoe cool u ook denkt te zijn, het moment komt waarop de kwestie homoseksualiteit de doorslaggevende factor vormt. Als u de volledige acceptatie van homoseksualiteit aanvaardt, zult u cool zijn. Doet u dit niet, dan zult u allesbehalve cool zijn, los van hoeveel goed werk u doet of hoeveel liefde en medelijden u probeert te betonen.

Het liberale protestantisme concludeerde dit al lang geleden. Vertegenwoordigers hiervan hebben het Bijbelse gezag losgelaten, en niets staat hen in de weg om in hoog tempo steeds cooler te worden. De enige barrières zijn uithoeken van conservatieve oppositie, maar die zullen het niet lang uithouden.

Ook velen in de ”emerging church”-beweging stellen dat ze verdeeldheid zaaiende onderwerpen als abortus en homoseksualiteit willen overstijgen - maar hoelang zal dit lukken?

Prijs
Uiteindelijk zal de kwestie homoseksualiteit van iedere kerk een beslissing vragen. Maak die keuze vandaag. Wordt het de Bijbel of zijn we liever cool?

We moeten Rick Warren wijsheid toebidden wat in deze tornado te doen en te zeggen. Maar laat iedere Bijbelgetrouwe christen dit proces zorgvuldig observeren, want deze tornado komt naar iedere christen en naar iedere kerk. Op een bepaald punt zullen we alleen cool kunnen zijn als we het Bijbelse christendom loslaten. Het zou verstandig zijn als we ruim van tevoren besluiten dat deze prijs veel te hoog is.

De auteur is president van het Southern Baptist Theological Seminary in Louisville (Kentucky). Een uitgebreidere Engelse versie van dit artikel is te lezen op zijn weblog albertmohler.com.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer